Κεφάλαιο 4

13 1 4
                                    


«Γενναίοι πολεμιστές, το Βασίλειο σας χρωστάει τόσα πολλά.» είπε ο Βασιλιάς στον νεαρό και το θηλυκό ξωτικό που τον έσωσαν. Τότε είδαν ε δυσάρεστη έκπληξη από μακριά τρία τέρατα σαν σιδερένιοι γορίλες, σαν τον φύλακα του κελιού που πολέμησε ο Έβαν προηγουμένως, να πλησιάζουν.

«Να πάρει! Έρχονται! Ετοιμαστείτε!» φώναξε η Λόρεαν κι πήρε το τόξο στα χέρια της από την πλάτη που το είχε στερεωμένο βάζοντας ένα βέλος στη χορδή. Τα τρία τέρατα τους έφτασαν. Κρατούσαν και οι τρεις σιδερένιες μπάλες με καρφιά για όπλα και τους κοιτούσαν απειλητικά. Ο Έβαν κι η Λόρεαν κοιτάχτηκαν με αγωνία, δεν ήξεραν αν μπορούσαν να τους νικήσουν μόνο οι δυο τους. Τότε όμως πέταξαν πίσω από τα τέρατα πολλές μοβ νυχτερίδες και συγκεντρώθηκαν ανάμεσα στα τέρατα και στους δυο πολεμιστές, σ' ένα σημείο στο κέντρο. Μια λάμψη απλώθηκε από αυτές κι εμφανίστηκε ένας μυστηριώδης άνδρας μπροστά τους, με πολεμικά ρούχα, έναν μακρύ μπλε μανδύα, λευκά μακριά μαλλιά και χλωμό πρόσωπο, αν και με σχετικά νεανικά χαρακτηριστικά.

«Λοχαγέ!» αναφώνησε χαρούμενη η Λόρεαν. Εκείνος τότε πήρε τη μορφή ενός μεγάλου, λευκού λύκου με κόκκινα μάτια και επιτέθηκε στα τρία τέρατα σκοτώνοντας τα ένα μετά το άλλο κατευθείαν. Έπειτα πήγε πάλι μπροστά τους και επανήλθε στην ανθρώπινη μορφή, όσο μπορούσε να θεωρηθεί άνθρωπος με το χλωμό δέρμα, τα κίτρινα μάτια του και τα μπλε χείλη.

«Ευχαριστώ για τη βοήθεια σου, νεαρέ άνδρα.» είπε στον Έβαν. Έπειτα στράφηκε στον βασιλιά.

«Υψηλότατε... Η Λεγεώνα του Μονόκερου θα είναι περήφανη να σας συνοδεύσει έξω από αυτό το βρωμερό μέρος.» του είπε.

«Θα ανταμειφθείτε όλοι, Λοχαγέ Κάιν!» είπε ο Βασιλιάς. Ο Έβαν στράφηκε από την άλλη σκεπτικός.

Μονόκεροι; Είναι οι καλύτεροι στρατιωτικοί. Οπότε, αυτός ο άνδρας είναι σίγουρα ο Κάιν αυτοπροσώπως. Ο ηγέτης τους. Ένας ήρωας... σκέφτηκε εντυπωσιασμένος. Είχε ακούσει πολλά για αυτό το τάγμα, που φυσικά δεν ήταν μονόκεροι όπως έλεγε το όνομα τους, αλλά υπηρετούσαν σ' αυτό τόσο άνθρωποι όσο και Ξωτικά. Όμως ο Κάιν δεν έμοιαζε με κανέναν από τα δύο αυτά είδη. Ήταν κάτι άλλο...

«Λόρεαν, καθάρισα τη διαδρομή διαφυγής. Συνόδευσε τον βασιλιά πίσω στην κατασκήνωση μας.» είπε ο Κάιν στο ξωτικό.

«...Λοχαγέ, εγώ υποτίθεται ότι θα έπρεπε μονάχα να εντοπίσω τον Βασιλιά...» εξήγησε ο Έβαν. Ο Κάιν έστρεψε το βλέμμα του σε εκείνον.

«Και τον ελευθέρωσες! Συγχαρητήρια. Χάχα! Αυτός είναι ο τρόπος των Μονόκερων...» του είπε ενθουσιασμένος.



Δύναμη και Μαγεία 2: Η ιστορία του ΈβανWhere stories live. Discover now