សំណាញ់ស្នេហ៍ព្រាននារី ᥫ᭡[ចប់]

The end :សំណាញ់ស្នេហ៍

<សឺត~ស្រឡាញ់ប្រពន្ធជាងគេ>
|កាត់|
កាត់មកថ្ងៃត្រង់ រាងតូចកំពុងរៀបចំខ្លួនទៅកាន់សេអ៊ូលវិញ ព្រោះគេត្រូវគ្នាវិញហើយប្រុងឲបែកគ្នាយ៉ាងមិច។

<ថេយ៍អគុណអ្នកម៉ាក់ណាស់សម្រាប់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ថេយ៍នឹងឧស្សាហ៍មកលេងអ្នកម៉ាក់ណា៌~> រាងតូចស្រដីអគុណទៅទឹកចិត្តអ្នកស្រីឆេដែលមេត្តាចំពោះគេប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ វាពិតជាកក់ក្ដៅណាស់ព្រោះគាត់ទទួលគេដូចជាកូនបង្កើតយ៉ាងដូច្នោះ។

<ហឹម~ មិនបាច់គុណស្រ័យអីទេ ព្រោះថេយ៍ជាកូនម៉ាក់ស្រាប់ហើយ..ទៅទីនោះមើលថែសុខភាពផង ហើយឧស្សាហ៍នាំចៅមកលេងម៉ាក់ផងលឺទេ?>

<បាទ~>
<ម៉ាក់យាយអូនទៅហើយណា ចាំអូនឧស្សាហ៍មកលេងម៉ាក់យាយ> Gukkie ដែលនៅលើដៃរបស់រាងក្រាស់ស្រដីទាំងញញឹមស្រស់ទៅកាន់លោកយាយរបស់គេ។
_____
//ភូមិគ្រឹះត្រកូលចន!
ងុឺត~~
<កូនថេយ៍! កូនប្រសារម៉ាក់អឺយ~ បាត់ទៅណាហា៌ច្រើនឆ្នាំនេះ ដឹងទេថាម៉ាក់នឹងណាស់> អ្នកស្រីចនគ្រាន់តែដឹងថារាងតូចមកភ្លាមគាត់ឈរចាំមុខផ្ទះតាំងពីព្រឹក បើកទ្វារឡានមិនទាន់រត់ទៅអោបកូនប្រសារសំណប់ចិត្តបេះដូងមុនកូនបង្កើត។

<សូមទោសអ្នកម៉ាក់ តែកូនក៏មកវិញហើយ>
<ចុះឯណាចៅរបស់ម៉ាក់?>

<បងស្រីស្អាតបងមានសង្សារនៅ?> លោកកូនក្បាលខូចចុះពីឡានមិនទាន់ទេរត់ទៅរកស្រីស្អាតមុនបាត់ទៅហើយ។

<ហិហិ~បងនៅនោះទេអ្នកប្រុសតូច>
<ញុមអត់ទាន់មានដែរ និស្ស័យណាស់>

<អាហុី! មើលវាធ្វើដូចវានឹងពេញកំលោះ> លោកឪពុកពេលឃើញចរឹកកូនកាត់មកបេះដាក់បែនេះគ្មានអីក្រៅពីយកដៃគោះទ្រូង។

<Gukkie~ មកជំរាបសួរយាយ> ជាមួយGukkieមិនខុសពីរាងក្រាស់ទេតតែសម្លេងកាចដូចខ្លាទើបស្ដាប់លឿន។

<លោកយាយអូនជំរាបសួរ>
<ហឹស~ ក្បាលខូចណាស់តើយើងនឹង> អ្នកស្រីចនលើកអាល្អិតពោរឡើងមុននឹងអោនទៅថើបថ្ពាល់បន្តិច។

<ហិហិ~បាទអគុណដែលបានសរសើរ អូនខូចចឹងកាត់តាមDaddy>

<ខំទៅ ទាំងឪទាំងកូននឹងបានសុីអង្គត់អុសទើបដឹងប្រឹង..តោះអ្នកម៉ាក់ពួកយើងចូលក្នុងទៅ> ថាចប់ក៏ដឹកដៃអ្នកម៉ាក់ក្មេកចូលផ្ទះ ដោយទុកឲលោកប្ដីនៅធ្វើមុខអេះម៉េះដោយសាររងគ្រោះជំនួសលោកកូន។