Episode67:មេអំបៅ🔞

Beginne am Anfang
                                    

<អឹម*~> ដោយឃើញថានាយនៅតែសម្លឹងមុខរបស់គេមិនដាក់ ថេយ៉ុងក៏ជាអ្នកផ្ដើមម្ដងដោយហក់ទៅថើបមាត់របស់គេ បង្កាត់ភ្លើងតណ្ហាម្ដងទៀត, ត្រូវហើយគេមិនធ្លាប់ស្អប់នាយម្ដងសោះឡើយ តែធ្វើមិច, នាយជាអ្នកខុស ដូច្នេះខ្លួនត្រូវតែចរឹកមេមាន់តិចហើយ><
    ការថើបយ៉ាងស្វិតស្វាញម្នាក់ៗដូចជាសកម្មយ៉ាងខ្លាំង មិនយូរសម្លៀកបំពាក់ជាប់ប្រាណទាំងប៉ុន្មានជ្រុះរប៉ាត់រប៉ាយពេញក្រោមតុ។

<អូនស្អាតណាស់ ស្អាតមិនប្រែឡើយ> សម្លឹងដងខ្លួនដែលអាក្រាតរបស់អ្នកចំពោះមុខកំពុងបង្អួតមកពេញភ្នែក តើឲនាយហាមចិត្តមិនពោលវាចេញមកយ៉ាងមិច? សាច់ទន់ៗរលោងៗរបស់គេ ក្លិនដ៏ក្រអូបដែលខានប៉ះពាល់មកជាយូរ សួរទៅថានឹកថ្នាក់ណា៌?
    ផឹប~~
នាយដាក់កាយគេថ្នមៗមកលើពូក មុននឹងឡើងទៅទ្រោបពីលើតាមក្រោយ ដោយបបូរមាត់នៅជាប់ស្អិតហាក់ញៀនជាប៉ុនពេក ថើបយ៉ាងណាក៏នៅតែមិនឆ្អែតឆ្អន់ រឹតតែថើបគឺរឹតតែជក់ តើប្រពន្ធម្នាក់នេះដាក់ថ្នាំញៀននាយមែនទេ?

<ហក៌!-ប្រុ..ប្រុងថើបតតែដាច់ខ្យល់ម៉ងហេ៌?ឡប់ៗមិចទេ> បន្ទាប់ពីមានសេរីភាពក៏សម្លក់នាងថ្លែរ បានឲថើបៗប្រុងមិនឲដងដង្ហើម។

<អ៊ីឡូមាត់នឹងរហ័សជេរប្ដីម្ល៉េះ?> គេសើចក្នុងបំពង់.កហួសចិត្ត មុននឹងលើកដៃទៅឆ្បិចចុងច្រមុះបន្តិច។ ប៉ុន្តែកុំមើលមាត់កំពុងតែញ៉ោះញ៉ងចឹងទេ ដៃរបស់នាយគឺលើកជើងគេមកដាក់លើចង្កេះហើយ, ត្រៀមតែចំហមាត់ទៅ><

<ប្ដីឡប់ៗចឹងជេរក៏*..អាស៌~*> ជេរមិនទាន់ផុតភ្លាត់សម្លេងអាម៉ាសមកក្រៅពឹងទ្រូងចំកោងខ្នងហុចចង្កេះអោយនាយមួយរំពេច, ឈឺវើយលេងឆ្កួតៗចឹង?

<អឺស~អូននៅតែដូចដើម~> គេមិនបានខ្វល់បែរជាខាំបបូរមាត់ប្រឹងសម្រុកចូលជ្រៅដើម្បីអោយរាងតូចបានឃើញមេអំបៅកំពុងហោះហើរក្នុងសួនសុីជម្ពូរ។

<ហ្ហឹក-ឈឺ!..តិចៗមើល អាស៌~អាប្ដីឆ្កួតនេះ>ដំណាក់កាលនេះគេមិនបានមកស្រណុកសុខស្រួលជាមួយនាយឡើយ មនុស្សឈឺសឹងតែជ្រែកដី គ្មានគិតខ្វល់បែរជាប្រឹងសម្រុកយកមួយកប់ៗ។

 សំណាញ់ស្នេហ៍ព្រាននារី ᥫ᭡[ចប់]Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt