សំណាញ់ស្នេហ៍ព្រាននារី ᥫ᭡[ចប់]

Episode67:មេអំបៅ🔞

<អូនពិបាកដល់ម្លឹងមែនទេថេយ៍?> នាយលែងចេញពីការអោបសួរដោយកែវភ្នែកចង់រលីងរលោង, សូមប្រាប់ទៅចុះកើតមកមិនដែលចេះយំផ្ដេសផ្ដាសទេ ប៉ុន្តែតាំងពីស្គាល់មនុស្សម្នាក់នេះមកគេហាក់ដូចជាក្មេង ឆាប់យំទៅហើយ។

<មិនខុសទេ> ថារួចបម្រុងបែរខ្លួនចាកចេញទៅហើយ ប៉ុន្តែ.កដៃរបស់គេត្រូវរាងក្រាស់ចាប់បញ្ឈប់ឲងាកមកទល់មុខវិញរួចក៏ស្រដីថា÷

<បងមិនជឿនោះទេថាអូនឈប់ស្រឡាញ់បងចន ថេយ៉ុង..អឹម*~> ថារួចនាយចាប់បង្រ្គប់បបូរមាត់ម្ដងទៀត ដែលនេះមិនមែនជាការថើបធម្មតា ប៉ុន្តែជាការថើបដែលអង្វរ.ក, មុននឹងមកគេប្ដេជ្ញាចិត្តរួចទៅហើយ ធ្វើយ៉ាងណាយកប្រពន្ធមាត់រឹងម្នាក់នេះមកនៅក្បែរវិញឲបាន។

<ដឹបៗ~> រាងតូចច្រលឹងសួរទៅធ្វើអីគេបាន? សង្ឃឹមលើដៃតូចៗវាយគេមិនទាំងស្គៀបផង!

<ហឹម~> បានបន្តិចការថើបមួយនេះហាក់ដូចជាទន់ភ្លន់ប៉ុនពេកបណ្ដាលឲអ្នកដែលរើមុននេះទោទន់ទៅតាមការថ្នាក់ថ្នម ព្រមហើបបបូរមាត់ស្វាគមន៍អោយអណ្ដាតក្ដៅសើមរបស់គេចូលក្នុងក្រអូមមាត់ទឹកឃ្មុំរបស់ខ្លួនដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរ។

   ដៃរវាមគ្រើមៗគ្រាន់តែដឹងថាម្ចាស់គេអនុញ្ញាតភ្លាមមិនចាំយូរ ប្រហើនលើកទៅប្រលេសឡេវអាវម្ដងមួយគ្រាប់ៗរហូតដល់របូតអស់ចេញពីកាយ បន្សល់ត្រឹមសាច់សរខ្ចីគ្មានបិទបាំងនៅចំពោះមុខ។ នាយដកមាត់ចេញមុននឹងអោនទៅផ្ដិតស្នាមថើបលើថ្ពាល់ទាំងពីរបណ្ដេញចុះក្រោមដល់កញ្ចឹង.កនឹងដងកាំបិត, លើកកាយស្រាលដូចសំឡីទៅអង្គុយលើតុដាក់ប្រឡោះជើងរបស់គេត្រង់ចន្លោះចង្កេះបាវសាក់របស់ខ្លួន។

<ហក៌ៗ!..ជុ-ជុងហ្គុក!~~> ថេយ៉ុងកាលបើគេអោយមាត់មានសេរីភាពហើយ ដៃទាំងពីរដាក់លើស្មាជាប់ សម្លឹងមុខរបស់នាយដោយកែវភ្នែកច្របូកច្របល់ ដកដង្ហើមញ៉ាប់ៗស្ទើរតែមិនទាន់។

<សឺត!~ បងស្រឡាញ់ថេយ៍ណាស់ដឹងទេ? មេត្តាកុំប្រងើយនឹងប្រុសម្នាក់នេះយូរពេកអី!> នាយឈងទៅថើបថ្ពាល់គេមួយដង្ហើមមុននឹងងើបមកវិញ ពោលតិចៗដោយសម្ដីទន់ភ្លន់។