Hayatımın hiçbir evresinde işlerin kolay olacağını düşünmemiştim ama bu kadar karmaşık olmasını da beklemiyordum.
Mesleğimi seviyordum, uğraşmam gereken bir tabur asker olsa bile elimden geleni yapmaya hazırdım.
En azından böyle olmasını umuyordum.
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
50 Bin olmuşuz!
Keyifli okumalar...
Sınır 500 oy/500 yorum
&
Yaman
Leyla'yı aradığım üçüncü kerede telefondaki sekreter numaraya ulaşılamadığını söyleyince derin bir nefes alıp çağrıyı kapattım. Bugün birlikte Vedat'ın evi için eşya bakacaktık söz vermişti bana. Leyla verdiği sözleri tutacak bir kadındı, mutlaka bir sorun vardı.
Dün akşam Kenan'ın ailesine yemeğe gideceklerini biliyordum. Beni endişelendiren diğer bir konu da buydu. Yemeğe gittikten sonra tamamen iletişimimiz kesilmişti. En azından kaçta görüşeceğimize dair bir mesaj bekliyordum. Saat on ikiyi geçtiğinde odamın kapısını açıp salona geçtim.
"Komutanım daha çıkmadınız mı?" İsmail elindeki telefonuyla oynarken başını kaldırıp bana bakmıştı.
"Yukarıya çıkın, Esma pazarları evde oluyor genelde. Leyla ev arkadaşları sonuçta biliyorlardır." Telefonunu kapatıp koltuğa koydu.
Buraya taşındıktan sonra İsmail ve Civan arada üst kattaki kızlarla konuşuyordu. Taşındıkları zaman ihtiyaçları olduğunda bende yardım etmiştim. Çok yoğun çalışıyorlardı, iyi kızlardı taşınalı uzun zaman olmuştu ama hiç şikayet yoktu haklarında. Onlardan önce taşınan öğrenciler gece gündüz parti yaptığı için binanın sınırlarını zorlamış en sonunda ev sahibi çıkartmak zorunda kalmıştı. Zamanımın çoğunu görevde geçirdiğim için pek dikkat etmemiştim o zamanlar.
"Bir sorayım bakalım." Leyla'ya ulaşacak başka bir numara ya da adres yoktu elimde kızlara sormak en iyisiydi.
"Sorun komutanım sorun tabii." İsmail arkamdan seslenirken umursamadım.
Evden çıkıp merdivenlere yöneldim. Zili çaldığımda kapının arkasından adım sesleri geldi ve çok geçmeden kapı açıldı. Esma karşısında beni görünce pek şaşırmadı.
"Merhaba Esma. Evet, Leyla'ya ulaşamıyorum bugün bir yere gidecektik beraber."
"Leyla dün eve gelmedi, aile yemeği olduğu için orada kaldı diye düşünmüştüm aslında. Şimdi sen böyle diyince bende merak ettim." Esma da telefonunu çıkartıp Leyla'yı aradı, ulaşılmıyordu yine.
"Ailesinin evini biliyor musun ya da ona ulaşacağımız birisini?" Leyla'ya ulaşmak değildi sorun iyi olup olmadığını bilmem gerekiyordu.
"Abisi geldi birkaç kez ama numarasını falan bırakmadı hiç. Aile evinin de buraya uzak olduğunu biliyorum sadece." Başımı salladım anladım dercesine, kızlar bir şey bilmiyordu anlaşılan.
