Hayatımın hiçbir evresinde işlerin kolay olacağını düşünmemiştim ama bu kadar karmaşık olmasını da beklemiyordum.
Mesleğimi seviyordum, uğraşmam gereken bir tabur asker olsa bile elimden geleni yapmaya hazırdım.
En azından böyle olmasını umuyordum.
...
"Bu arada siz ne zaman ayrılmayı düşünüyorsunuz? Hazır konu açılmışken sormak istedim." Yaman, gözlerini Kenan'a sabitlemiş oldukça ciddi bir ifadeyle sormuştu sorusunu.
Yaman havadan, sudan bahseder gibi konuyu açtığında zorlukla yutkundum. Abime baktığımda tek yüzünde herhangi bir şaşkınlık emaresi yoktu, sanki bunu bekliyordu. Yaman hakkında düşündüğümden daha fazlasını bildiğini hissettim.
"Ayrılmakta nereden çıktı?" Kenan, soğuk ses tonuna sertliği de eklediğinde yükselen tonu dikkat çekiciydi.
"Leyla'nın isteyerek nişanlanmadığını biliyorum, eminim ki bu masada oturan herkeste bunu biliyordur." Yaman gözlerini bana değdirmeden Kenan'la konuşmaya devam ettiğinde araya girip girmemek konusunda kararsız kaldım.
"Bu aile içinde bir mevzu, yabancılar dahil değil." Birbirlerine olan tavırları öyle gergin bir hava yaratmıştı ki kıvılcımların çağırdığını duyabiliyordum.
Bütün bu olanlara abim sessiz kalırken sakince kahvesini içip ikisinin konuşmasını dinliyordu. Hatta bir ara gülümser gibi olduğuna yemin edebilirdim. Acaba onu eğlendiren kısım hangisiydi?
"Aile içinde demek? Bunu söylemek için çok bir zamanının kaldığını sanmıyorum." Yaman sandalyesini geriye doğru çektiğinde ayağa kalktı.
Kenan'ın cevap vermesine izin vermeden gözlerini benimle buluşturup "İyi akşamlar size misafirini bekletmeyeyim ben de. Tekrar görüşmek üzere" dedi. Abimle el sıkıştıklarında Kenan'a gözünün ucuyla bakıp elini uzatmadı. Başıyla bana hafifçe selam verdiğinde ben de aynı şekilde karşılık verdim.
Yaman masasına döndüğünde ortalıkta bir sessizlik oluştu. Abim kahvesini içerken bana doğru dönüp göz kırptı. Gülümsemeye çalıştım ama yüzüm ne kadar buna uydu bilmiyorum.
"Kalkalım mı? Kahve soğumuş zaten." Kenan'ın sözlerinden sonra abim ona bir bakış attı ki bu kahveden daha soğuk geldi o an.
Ece yanımda kolumdan tutarken ona daha her şeyi anlatmadığım için merak ettiğini biliyordum. Biz restorandan ayrılırken Yaman'ın gözlerini üstümde hissediyordum. Abim ve Kenan yanımızda olmasa bende onların masasına gidebilirdim açıkça birlikte geldiği kızı merak ediyorum. Kuzeni olabilirdi, onu bırakıp rahatça yanımıza gelmişti. Sadece abisinden bahsettiği için kız kardeşi olduğunu sanmıyordum.
