Karışmayan Sular

16 - İyiliğim İçin -

" Sende olan her şeyi severim , izler çatlaklar , morluklar . Senin belki kusur olarak gördüğün şeyler . Senin olduğu için, bana güzel gelir " .

Elimi cebime attım , yüzük kutusunu avcumun içine aldım 'afam fazla karışmıştı, başımı olumsuz sesler çıkartarak iki yana salladım " Görkem " dedim sızlanırcasına , o da aynı şekilde " İmer " dedi,sonra bir sessizlik oluştu, ben uzun bir süre Görkemin bana olan duygularını hazmetmeye çalıştım .

Onun yanındayken kendim olabiliyordum sessiz düşünceli yada sorgulayıcı her tavrımı rahat bir şekilde kendine uyduruyordu sanki benim ritmimi bir şekilde yakalıyordu gelecekte onunla beraber bir yola girme fikri henüz kafama yatmış değildi . Tamamen kabulenememiş olsam da aklımın içinde Caner vardı ve hatta kalbimde . Sevmek ve sevilmek birbirleriyle yakınken aslında çok uzak olmaları kabul edilemez bir gerçekti .

Büyük bir sesssizliğin ardından İkimizde çıt çıkartmadan Görkemin arabasına yürüdük ve bindik . O arabayı kullanırken ben çaktırmadan onu izledim , sert bir mizacı vardı biraz önce nasıl öyle tatlı bir adam olmuştu , araba sürerken bile ne kadar ciddiydi . Ah imer ne kadar ayran gönüllüsün ! Dudağının kenarı hafifçe kıvrıldı onu izlediğimi fark mı etmişti kafamı yavaşça diğer tarafa çevirdim . Bana olan hisleri samimiydi belki ama kafam falasıyla karışıktı ona şuan bir cevap veremezdim . Sevilmek güzel bir histi , belki Caner artık bu yüzden sevile bileceği birini istiyordu . Bana olan hislerini yanlış anladığını söylemişti bu yüzden mi yıkılmıştım ,yoksa Ece mevsuzu yüzünden mi? Evin önüne gelince emniyet kemerini çözmek için harekete geçtim Görkem, pür dikkat beni izliyordu ben arabadan inerken " iyi geceler imer" dedi. Ona " sana da iyi geceler, bıraktığın için sağol" diyip,arabanın kapısını kapattım.

Dokuz Gün Sonra

Elimdeki fincanı içindeki kahveyi dökmemeye özen göstererek pencerenin pervazına koydum, camın önüne çektiğim tekli koltuğa oturup, lapa lapa yağan karı izlemeye koyuldum ." Metoroloji uzmanları vatandaşları sert kış şartlarına karşı uyarıyor . Yurdun her yanını etkisi altına alan kar yağışı bazı kesimlerde daha etkili ve önümüzdeki günlerde buzlanma olabileceği ön görülüyor " . Dedem derin bir iç çekerek dinlediği haberin sesini biraz kıstı gözlerini televizyondan ayırmadan

" hala yağıyor mu? " dedi . Camın pervazına koyduğum fincana uzanırken " evet hala yağıyor dedeciğim " dedim. Kar tüm şehri çarşaf gibi örtmüş, akşam saatleri olmasına rağmen her yanı aydınlatmıştı . O kadar güzel yağıyordu ki izlerken tüm sitresimi atmıştım .
Akşam yemeğini çoktan yemiştik ,annem ve babam bir seminere kaytılmak için iki gün önce şehir dışına çıkmışlardı çalan telefonu cebimden çıkarıp açtım " Efendim annecim " dedem televizyonun sesini tamamen kapatıp pür dikkat bana döndü.

" Dedemle salonda oturuyoruz bizde " dedem selam söyle diye bir kaç kez arka arkaya tekrarladı " evet anne burda da yağıyor , tamam sizde dikkat edin dedemin selamı var " telefonu kapatıp tekrar cebime koydum " onlarında selamı var dedeciğim " dedem başını sallamakla yetindi, televizyonu kapatıp yeleğinin iç cebindeki gözlüğünü taktı, orta sehbadaki kitabını alıp kaldığı yerden okumaya başladı. Fincanı tekrar camın önüne bırakıp bir müddet yağan karı izledim " İmer hanım , imer hanım beliniz tutulucak kalkın lütfen".

Gözlerimi aralayıp karşımda duran Emele baktım beni kolumdan hafifçe dürtüyordu, gerneşip hareket edince belim ve boynumdaki ağrıyı hissettim ,tutulmuştum bile. Kafamı arkaya döndürüp dedemin orda olmadığını fark ettim Emel " Dedeniz çalışma odasında " kolumdaki kol saatine baktım saat henüz dokuz olmuştu o kadar geç değildi bile oturduğum koltuktan kalkıp dışarıya göz attım kar hala tane tane yağıyordu salondan çıktığım sırada çalışanların bot ve montlarını giydiklerini gördüm onlar beni fark etmeden Ardımdan gelen Emel " İmer hanım siz de odanıza çıkıyorsanız bu günlük işi biraz erken bıraksak olurmu ?" Onlara göz gezdirip merdivenleri çıkmaya koyuldum " bırakmışsınız zaten " diyip odama doğru yöneldim.