BERİVAN'IN İMKANSIZI (KARA PEÇE 2) +)18.

31 bölüm

Koluma öyle bir sıktı kendine doğru çevirdiğinde başımı yere eğerek ona bakmadım elimi dudakların üzerine koyup banyoya doğru koşmak istediğimde buna engellemek istese de yapamadı banyoya geçip içimdekileri hepsini çıkardığımda banyodan çıktığım zaman karşıma dikilerek bana baktığında miden mi bunalıyor dediğinde artık kendime engel olamayıp evet seni gördüğümde midem bulanıyor diye yüksek bir sesle konuştuğumda hızlı bir şekilde .

Kapıdan çıkıp gitti ben yatağın üzerine geçerek uykunun kollarına kendimi bıraktım.

Yazarın ağzından.

Boran dışarıya gittikten sonra iyice düşünüp karar vermesi gerektiğini anlamıştı cihan'la görüştüğünde Cihan ona her zamanki gibi yine destek olup öğütler vermişti biraz buralardan gitmesini ve eşinin onu kaybetme korkusuyla onu affedeceğini söylediğinde Burhan hiç düşünmeden eve doğru gelerek berivan'ın uykuda olduğunu görünce 2 parça elbise alarak çantasına koyup berivan'a doğru yaklaşarak usulca yanında diz çöküp ellerini saçların üzerinde gezdirerek her şeyi daha iyi olacak inşallah diyerek dudaklarını berivan'ın alnına bastırıp.

Kapıdan çıkıp gittikten sonra sabahın ilk ışıklarıyla uyanan Berivan bora'nın olmadığını görünce.

Belki işe gitmiş diye düşünerek üzerini giyip aşağı indiğinde şivan'a bakarak abin nerede dediğinde deniz abi ile birlikte İstanbul'a bir iş için gittiler dediğinde.

Berivan'ın olan iştahı kaçmıştı tekrar geri dönerek odasına geri dönüp kanepenin üzerine oturarak pencereden dışarı izlemeye başladı Boran yoktu artık kim bilir kaç gün sonra gelecekti eline telefonu alıp aramak istese de gurur meselesi yapıp tekrar yerine indirmişti derin düşüncelere dalmıştı artık istese de onunla tartışıp içindeki öfkesini onun üstüne kusamayacaktı.

O gün akşama kadar odasında çıkmadı ne yemek yediği ne kimseyle konuştu onun sağlığından şüphe eden Gülbahar abisini arayarak söylediğinde abisi gülbahara onunla ilgilen ne yaparsan yap ona yemek yedir dediğinde Gülbahar yukarı çıkıp zorla da olsa biraz yemek yedirdikten sonra aşağı indi Berivan saatler artık onun için asırlar gibi yıllar gibi geliyordu.

Gülbahar'la Deniz sürekli telefonda konuşup birbirleriyle şakalaşıyorlardı mutluluk onlar için daha kolaydı şivan'ın düğün hazırlıkları hızlı bir şekilde devam ediyordu günler geçiyordu Berivan sanki gün güne eriyip gidiyordu onun sağlığında şüphe eden kaynanası Ruken hanım oğlunu arayarak artık gelmesini istedi Boran gideli 10 gün olmuştu Berivan için sanki 10 yıldan daha büyük bir zamanda.

Berivan akşam üzerini değiştirip yatağa yattığında bora'nın resmini kucağına koyup göğsüne bastırarak o şekilde yatıyordu Ruken hanım oğlunu bir gün içinde 10 kere belki aramıştı gelinin artık hiçbir şey yemediğini sürekli yediğini de çıkardığını hayalet gibi ortada dolaştığını kendine hiç bakmadığını sürekli söyleyip duruyordu bunu doyan Boran üzülüyordu ama işlerin halletmesi gerekiyordu.

Gülbahar eline aldı tepsi ile yengesinin yanına doğru gelerek diz çöküp bunu da benim için ye lütfen bugün hiçbir şey yemedin en azından karnındaki bebeğini düşün hem abimin işi bittiğinde zaten gelecek dediğinden Berivan başını iki yana sallayarak o bana kızdı benim onu affetmemem onun zoruna gidiyordu yemin ederim son gece ona baktığım için kusmadım midem kendiliğinden bulanıyordu ama ona inat olsun diye o bana sorduğunda bana baktığında midem bulanıyor dediği an öfkeme yeni ki düşüp evet sana baktığımda midem bulanıyor dedim ama onunla hiçbir alakası yoktu o beni çok üzdü ama insan canından vazgeçer mi insan hiç ruhunda kalbinde vazgeçer mi o benim için öyle bir şey.