KARSIZ KIŞ | Miraculous

1. Kalbe Dokunan Nota

Adrien öğle arasından önce çıktığı sıkıcı dersten sonra uykulu bir şekilde başını sırasına koyduğunda sınıfta herkesle anlaşabilen çocuk olan Nino'nun omzunu dürtmesiyle yüzünü buruşturarak başını kaldırdı.

"Ne?"

Nino elindeki basket topunu atıp tuttu. "Gelmiyor musun?"

Başını yeniden sıraya gömerken homurdandı. "Hayır..."

"Ahh... Anlaşılan bugün havanda değilsin dostum." dedi ama ona geri cevap vermedi. Tek yapmak istediği biraz gözlerini dinlendirebilmekti.

Ama bunu bile yapamıyordu!

Hışımla ayağa kalktı ve gürültüden geçilmeyen sınıftan çıkmak için kapıya yöneldi. Elindeki makyaj aynasıyla kendine bakan Chloé'ye çarpmaktan kendini zor kurtardı.

"Hey! Önüne baksana Zargana!"

Zargana... Çelimsiz vücudu yüzünden okulun popüler kızı tarafından bu şekilde seslenilmek utanç vericiydi. Sınıftan dışarıya bir adım attığı sırada ağırca sol omzunun üstünden döndü ve şımarık kıza baktı. Kızın belli belirsiz irkilerek önüne dönmesine sessiz bir zaferle gözlerini kısarak karşılık verdi ve sınıftan çıktı.

Sadece sessiz bir yer istiyordu ve bunun için iyi bir yeri vardı. Spor salonunun arka tarafında kalan kısımda okulun yangın merdivenleri bulunuyordu. Orada kimsenin işi olmazdı. Biraz tozlu olsa da tavandan yere kadar uzanan camları sayesinde güzel bir gökyüzü manzarasına sahip sayılırdı ve Adrien'ın okuldaki en rahat aktivitesi merdivene uzanmış bir şekilde gözleri gökyüzünde dolaşırken uykuya dalmaktı.

Tabii ağır kapıyı aralayıp içeriye girdiğinde merdivenin sonunda oturan bir kız beklememişti.

Kızı gördüğü gibi kaşları havalandı. Kırmızı bir gitara sarılmış olduğunu görebiliyordu ve başını sanki birinin omzuna yaslanmış bir şekilde eğik tutuyordu. Onun gözlerinin kapalı olduğunu görünce Adrien kızın uyuduğunu düşündü ve arkasını dönüp saklı yerini ele geçiren bu kızdan uzaklaşmak için kapıyı araladı.

Durdu. Durmak zorunda kaldı çünkü içinde bir yerlerde hissettiği huzursuzluk, kapının kolunu kavramasına izin vermiyordu. Dudaklarını ıslattı ve yeniden kıza baktı. Onun yüzü yabancı değildi, okulda illa ki rastlamış olmalıydı ama tanımıyordu. Onun burada ne yaptığını bile anlayamamıştı ki! Kim gitara sarılıp okulun yangın merdivenlerinde uyurdu ki?

Tamam. Bunu Adrien bir kez yapmıştı ama bu kadar tuhaf görünmediğine emindi.

Kızın gözlerini aralamasıyla olduğu yerde irkildiğini hissetti. Kız başını yavaşça dikleştirdi ve merdivenin ortasından çekilerek kenara kaçtı.

Ona yol veriyordu.

Adrien yutkundu ve hâlâ hissettiği huzursuzlukla bir adım attı. Adımları diğerlerini takip etti ve merdivenleri tırmandı. Sadece bir an sağa dönüp merdivenleri çıkmaya devam etmeyi düşündü ama içindeki dürtülerle birlikte kendini merdiven basamağına otururken buldu.

Kaçamak bakışları kıza dönerken onun zaten kendisine bakıyor olduğu gördü. Onun mavi gözleriyle çakıştığı gibi midesinin kasıldığını hissetti. Hızla bakışlarını kaçırdı ve sarıldığı gitara baktı. Kaşlarının havaya kalkmasının nedeni Gibson elektrogitar görmüş olmasıydı.