24. Bölüm - Takıntı

Start from the beginning
                                    

"Yemedi mi Yüzbaşı?"

Cıkladım. "Yok yemedi, hadi evine git maçını izle ve sonra yastığa sarılarak uyu."

Oflayarak yataktan kalkıp kapıya doğru yöneldi. Kapıyı açıp bana baktı. "Az gelsene bir şey diycem." Dediğinde oflayarak yanına gidip karşısına durdum.

"Ne diycen Karan?" Lafımın devamını getirmeden hızla dudaklarıma buse bırakıp kapıyı kapatmıştı.

Ya bu adam benim gerçekten bir gün kalbime indiricek ya.

Nolur nolmaz diye kapıyı kilitleyip dolaptan iç çamaşırımı çıkartıp giydim.

Üzerime gri bol eşofman takımını giyip saçımı tepeden topladım.

Telefonumu yataktan alıp kapının kilidini açtım ve odadan çıktım.

Salona girdiğimde Sena ve Ada bir konu hakkında konuşuyordu.

Tekli koltuğa oturdum. "Noluyoruz?"

İkiside bana baktı. Ada başıyla Sena'yı gösterdi. "Valla Balcacım, Sena ile bir türlü olamadığı Emre'yi konuşuyoruz. Da bişey sorucam."

Kafamı 'sor' anlamında salladım. "Abimin ne işi vardı?"

Kaşlarımı çatarak yerimde doğruldum. "Siz almadınız mı?"

İkiside birbirine bakarak kafasını hayır anlamında salladı.

Ellerimi yüzüme koydum. "Ay yok bu adam delirticek beni bir gün ama ne zaman."

Ada'nın kaşları havalandı. "Bir dakika, bir dakika. Ben doğru mu anlıyorum, abimle sevgilimisiniz?"

Kafamı hafif salladım. Ada'nın yüzünde şükür diye bir gülümseme vardı.

Sena Ada'ya baktı. "Sen neden bu kadar sevindin bakalım?"

Ada ofladı. "Hiç sorma Sena ya, yeminle askeri lisedeyken olsun eski askerlik yaptığı yerde olsun hiç bir kız peşini bırakmıyordu."

Bir dakika.

Ney.

Kız.

Karan'ın peşini bırakmıyordu.

Hiç bir kız.

Sena göz ucuyla Ada'ya beni işaret etti. Ada yavaşça bana bakınca direk gözlerini yumdu ve dudaklarını birbirine bastırdı. "Ben galiba mükemmel bir pot kırdım."

"E biraz öyle oldu Ada, pat diye söylenilir mi Balca dondu."

Ada gülümsemeye çalıştı. "Balca'm, canım yengem, seni çok seviyorum biliyorsun değil mi?"

Yağcılarda inecek var.

Derin nefes aldım. "Biliyorum Ada, bu kızlar hâlâ abinin peşinde dolanıyor mu?"

Ada yavaşça başını salladı.

Çatır çutur neyse.

"Ya Balca vallahi abim hiçbirine yan gözle dahi bakmadı, hepsine bacım, kardeşim, abicim dedi. Valla olmadı öyle bir şey. Sadece bana yazıp duruyorlardı en son numaramı değiştirdim lakin bazıları buldu." Diyip hızla yanıma geldi elimi tuttu. "Nolur abime deme vallahi kıtır kıtır keser beni. Daha çok gencim."

Ada'nın elini tuttum. "Senin bir suçun yok, o abin olucak insanın da suçu yok." Sena sanki aklına bir şey gelmiş gibi kaşlarını çattı.

"Ya ben bir şey diycem Ada, bazıları takıntı haline de getirebiliyor. Kendimden biliyorum, Karan'da da var mıydı."

Dağların Çift Başlı Kurdu Where stories live. Discover now