Seokjin ile mutfakta | Namjin

❀~Sonsuza kadar~❀

Sonsuza kadar kalbimde olacak o kitap...

Namjinim🤧

Canim okurlarim🤧

Bu kitaba veda zamani...

Son bolumumuz hayirli olsun, iyi okumalar🤧

✯

Seokjin o sabah uyandığında içinde dindiremediği bir mutluluk vardı. Şarkı söyleyerek kalktı ,dans ederek hazırlandı, her yerde çiçekler açıyordu. Aslında içinde anlamlandırmadığı bir sevinç vardı ve bu şekilde işe gidiyordu.

Bugün onların yıl dönümüydü ve sevinci kesinlikle bundan dolayı her tarafını sarmıştı.

Yolda Namjoon ile karşılaştılar. O da her zamankinden daha mutluydu. Yüzünde güller açıyordu. Bu Seokjin'i kesinlikle tatmin etmişti ve sevgilisinin de böyle mutlu olmasına daha çok sevindi.

Hafif esen rüzgar bile onu üşütmedi, şehri sarmalayan korna sesleri ve bağırışlar sustu sanki.

Gidip sıkıca Namjoon'a sarılırken tüm dünya onun için durmuştu sanki. Onu çok özlemişti ki tek özleyen o da değildi elbette.

Namjoon'un iş seyahatlerinden dolayı bir süre ayrı kalmışlardı ve şimdi tam da yıl dönümü olduğu gün Namjoon ona tatlı bir sürpriz yapmıştı. Seokjin ise her şeyden habersiz işe gidiyordu sadece...

"Günaydın prensim, özledin mi beni?"  diye bir soru Namjoon'dan gelince Seokjin ona sarılmayı bırakarak geri çekilmeden gülümsedi ve "Çok özledim!" dedi.

Namjoon zaten onun gözlerinden anlamıştı, o parıltılar Namjoon'un yaşam kaynağı olmuşken bir de o geri döndü diye parlayınca ona daha çok aşık olmuştu.

Onlarda böyleydi işte, aşkları bitmez sadece daha da çok artardı. Belki bir yıl gibi kısa bir sürede nasıl böyle oldular diye düşünebilir insanlar ama bazen aşkın yaşı, zamanı veya süresi yoktur.

Namjoon bu gerçeği bilerek Seokjin'in elini tutup arabaya kadar ilerledi ve onun için kapıyı açıp içeri girmesini sağladı. Bu sırada Seokjin kendini bir bebek gibi hissetmişti bir de durmadan yüzüne öpücükler konduran sevgilisi olunca doğal tabii.

Seokjin arabaya bindikleri anda kafasını cama yaslayarak dışarıyı izlemeye başlamıştı fakat fark ettiği bir şey vardı o da her zaman bildiği restorana giden yoldan gitmedikleriydi.

"Nereye gidiyoruz?" sorusu yanıtsız kalınca heyecanlanmaya başlamıştı ve sabırsızlıkla yolun bitmesini bekliyordu.

Sonunda araba durduğunda Seokjin arabanın içinden bile görünen devasa balonlarla ve çiçeklerle süslenmiş alanı fark etmişti. Kendini tutamayıp arabadan çıkarken Namjoon onu gülerek izliyordu.

O da arabadan çıkarken Seokjin heyecanla etrafta koşuyordu ve sevinç çığlıkları atıyordu. Namjoon'u görünce hızla ona koşarak boynuna atladı ve yüzünün her bir santimini öpmeye çalıştı.

Sevgilisi bugün ona dünyayı vermişti ve ondam mutlusu yoktu bu dünyada. Namjoon'un sürprizi bunla da bitmemişti, Seokjin'i çıldırtan sürprizi vardı sırada.

Namjoon her şeyden emin olunca dizlerinin üzerine çöktü ve cebindeki kutuyu çıkartıp gamzelerini Seokjin'e bahşetti.

"Prensim benimle bir ömür yaşamak ister misin?"

Seokjin o an kalp krizi geçirdiğini düşünmüştü ama yaşıyordu hâlâ ve Namjoon karşısında diz çökmüş yüzük ile cevabı bekliyordu. O ise hiç düşünmeden cevabı vermişti.

"Sonsuza kadar EVET!"

Seokjin, Namjoon'u yerden kaldırıp boynuna sıkıca sarıldı sonra ise biraz geri çekildi. Birbirlerinin gözlerine baktılar ve bu hayatı sonsuza kadar birlikte geçirmek istediklerine karar verdiler.

Yıldırım nikahı yaptılar. 2 çocuk ve 1 köpek sahiplendiler. Verdikleri söz gibi sonsuza kadar mutlu yaşadılar.

                               SON

Bitti...

SAKA GIBI AMA BITTI.

Guzel zamanlar gecirdim canim kitabimla ve cok guzel insanlarla tanistim🤭

Vedalari sevmem ozellikle de kitabimla ama yenilere basladim bile✌️

Kendinize cok iyi bakin ve yeni kitaplarima da goz atin eger atarsam!

Seokjin ile mutfakta ile kalin ve asla zorba seme olmayin.

#zorbasemelerkapatilsin

En buyuk destekcilerim Meri_1401verkive1234l cok opuyom siziii😘

Bi de son bolumun temelini atan canim begumummm💘

Namjinle kalin😍