BERFU ÖZTÜRK (Ara Verildi)

16

Yeni bölümle tekrardan merhabaaa

Artık kısa aralıklarla bölüm atamayacağım çünkü okulum çok yoğun, o yüzden haftada 1 bölüm atmayı düşünüyorum.

Şimdiden iyi okumalar, düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayın ♡♡

---

Aşağı indiğimde abilerim biyolojik olan kardeşlerimle bakışırken babamlar ve annemler ise konuşuyordu. İçeri girdiğimi fark eden Sarp abim ve Barlas hemen bana dönerken Sarp abim yana kayıp bana yer açtığında ortalarına oturdum.

Karşımdaki biyolojik kardeşler bana biraz kırgın baksalar da ne yapabilirim ki daha az önce tanıştık. Hemen yanınıza oturamazdım

Batu "Neredeydin yine sen kar tanesi, gittin gelmek bilmedin bir türlü"

"Yankı ile konuştuk" dedim kısık sesle.

Bana ne konuştunuz dercesine baktığında sırıttım ve sonra dedim gözlerimle. Küçüklükten beri abilerim beni aşırı kıskanıyorlardı ve şuan da küçüklükteki gibi hareket ediyorlardı.

Sarp abim elimi tuttuğunda ona döndüm, o ise Barlas'a bakarak elimi tutuyordu.

RESMEN BARLAS'I KISKANDIRMAYA ÇALIŞIYORDU ŞUAN.

"Abi, elimi alabilir miyim?"

"Hayır şuan kıskandırma operasyonu yapıyorum" dedi fısıldayarak. Gülerken göz devirip önüme döndüğümde Yankı kucağında küçük bir çocukla içeri geldiğinde ona baktım. Baran olmalıydı bu çocuk.

Cidden çok tatlı bir çocuktu. Annesi gibi kumral ve bizim gibi mavi gözlüydü. Yanakları tombul ve yumuşak, uykudan yeni uyandığı için ise gözleri şişti.

Gözlerini biraz ovuşturduktan sonra etrafına bakarken bizi gördüğünde biraz şaşırmış gibiydi ama sonra annesinin kucağına geçip bana bakmaya başladı. Ben ise ona bakıyordum zaten.

Isırsam ağlar mıydı acaba çünkü çok tatlıydı.

Biraz daha bana baktıktan sonra annesine birşeyler fısıldayıp kucağından indi ve bana doğru yürümeye başladı. Ayağımın dibinde durduğu sırada herkes sohbeti kesip bize bakmaya başlamıştı.

"Meyaba"

'AY BEN BUNU ISIRIRIM BAK'

Yalnız değilsin iç ses şuan çok tatlı bu çocuk.

"Merhaba tatlım" dedim en yumuşak çıkarabildiğim sesimle.

"Sen babama çok benziyorşun biliyor muşun? Babam dedi ki şen onun kardeşiymişşin , benim de hayam" minik sesiyle dediğinde iyice ısırmak istesem de kendimi tuttum.

"Henüz halan sayılmam" dedim nazikçe.

"Peki ne zaman halam oluysun? 5 dakika şonra oluy mu?" Dediğinde güldüm.

"Sen ne zaman istersin?"

Dudak büzüp düşünmeye başladı ve sonra parlayan gözlerle bana baktı.

"Hemen olşan olmaz mı?"

Gülümsedim ve koltuk altlarından tutup kucağıma aldım dikkatlice.

"Madem Baran çok istiyor, o zaman kesinlikle olurum" dedim yanağından öperken. Kıkırdayıp o da beni öptüğünde diğerleri bizi tebessümle izliyordu. Bu arada Yankı Baran yakınımdayken o kadar rahattı ki. Demekki dediği gibi bana güveniyor ve benden adım bekliyordu.

Yoksa o kız onlara bu kadar kötü davranmışken , ki Dilara Baran'ın canına kast etmişken, bana da önyargı ile bakmaları gerekirdi.

"Peki şen işmimi neyeden biliyorşun?"