BULUT

|Part 2

Elleri birbirinden ayrıldığında,yutkunma ihtiyacı hissetti.

Zar zor çektiği gözlerini,yanında duran erkek çocuklarına çevirdi.

"Utku,7 yaşındayım"demişti,beş parmağını gösterirken.Bu,hasan isimli çocukla dalga geçendi.

"7 değil o,5.Adım Mert."demişti,Utku'nun kolunu attığı bir diğeri.

Kısık bir sesin"Efe"dediğini duydu.Elinde tuttuğu fotoğraf makinesiyle,çekingen gözlerle Toprağa bakıyordu.Diğerlerine göre daha küçük duruyordu.

"Acıyor mu,uf olmuş?"Bulut'un sesiyle,ona döndü Toprak."Biraz"dedi,gözlerine bakarak.

Bulut,elini eline geçirdiğinde Toprakla yürümeye başladılar.

Toprağın yüzünde küçük bir gülümseme oluştunda,kafasını sallayarak sildi.

Ona güvenemezdi,ya annesi gibi terk ederse diye düşündü.

Bulut onu yerdeki yastıklara bıraktığında,ayakkabısına sakladığı yara bantlarını çıkardı.

Rapunzel kaplı olan yara bandını,çizilmiş dizlerine yapıştırdı.

Toprak,çiçekli elbisesini süsleyen sarı saçlarını izlemeye kapılmıştı.Bu kız çok güzeldi.

Bulut geriye çekildiğinde,gözlerini kaçırdı.

Mert'in yanında duran Utku,Bulut'un kolunu tutarak çekmeye başlamıştı.

"Bulut,birazdan Şirinler başlayacak.Hadi gidelim."

Bunu söylerken kızı da sallıyordu.Sanki böyle ikna olması daha kolaydı.

Mert,kolundan tuttuğu gibi peşinden sürüklemeye başladı.Efe de sessizce arkalarından gitmişti.

Yalnız kaldıklarında,Bulut mavi gözlerine baktı."Gitmiyor muyuz?"diye sordu.

Toprak,aralarında mesafe bırakarak yürümeye başladı.

Onu bırakırlar sanmıştı.
...

Şirinler bittiğinde,herkes yatağına doğru çekilmişti.Toprak,kafasını duvara yasladığında Bulut'a baktı.

Küçük kız,Efe'nin üstünü örttüğünde alnına doğru bir öpücük bıraktı.Efe uykuyla mırıldandığında,elinde tuttuğu çerçeveyi daha sıkı kavradı.

Utku'nun yanına yattığında,gözleri onu izleyen mavilere döndü.

Aklında soruları sormak istedi,Toprak."Neden buradasınız?"

Bir süre bekledi,Bulut.Neden mi buradalardı?O da bilmiyordu ki.

Yutkunarak anlatmaya başladı.

"Utku ve ben,kapıya bırakılmışız."Aile'nin nasıl oluştuğunu biliyorlardı.

Bir anne,bir baba ve bir çocuk ama nasıl hissettirdiğini bilmiyorlardı.

İçlerinde oluşan boşluğu anlıyorlardı ama anlayamadıkları bir duygu vardı.Sevgisizlik.

"Efe,bir kaç ay önce geldi."dedi,konuyu dağıtmak istercesine."Anne ve babası yangında ölmüş.Onlardan kalan tek şey ise elinde tuttuğu fotoğraf."

Yastığının yanındakini göstererek"Fotoğraf makinesi?"diye sordu.

Bulut'un yüzü asıldığında,derin bir nefes verdi."Fotoğraf çekmeyi seviyor,unutmamak için."

Toprak,üzüldüğünü hissetti.Küçük olduğu belliydi.Ölüm haberini bu yaşta alması,kötüydü.

Film sonunda yanlarından giden Mert'i hatırladı."Mert?"

Bulut,saçlarını geriye attığında bir süre gözleri kaysa da geri gözlerine çevirdi.

"Mert'in anne ve babası boşanmış.Bakmak istemediklerinde de,Esma anneanneye bırakmışlar."

Bulut,sorulardan sıkıldığını hissettiğinde"Uyuyalım"dedi.

Bedenini aşağıya kaydırdığında,yan dönerek elini yanağına yasladı.

Bacaklarını kendine doğru çektiğinde Toprağa bakmıştı.O da kendisi gibi yatmıştı.

Birbirlerinin gözlerine baktıklarında,Bulut fısıldayarak sordu.

"Bana masal anlatır mısın?"

Toprak,belli belirsiz kafasını salladığında anlatmaya başladı.

"Bir zamanlar,kötü bir yerde bir toprak parçası varmış.Yağmur yağmadığından kuruyormuş.Oysa o ıslanıp çamur olmak istiyormuş.

Güneşe doğru yattığı bir saatte,bir bulut onu görmüş.Yanına yaklaştığında,ürkütmemek için sessizce söylemiş.

"Pişt,toprak parçası.Biraz yağmamı ister misin?"

Toprak parçası,bir süre durmuş düşünmüş.Neden ona yardım etmek istiyordu ki?

"Sadece bir kez"demiş çünkü ona ihtiyacı varmış.

Bulut,dediği gibi sadece bir kez yağmış ve onu çamurlaştırmış.

Sonra uzaklara gitmiş ama her gün toprak parçasını izlemeye başlamış.

Tekrar bir gün,Bulut ona gelmiş."Pişt,toprak parçası.Sadece senin için yağmamı ister misin?"diye sormuş.

Toprak parçası bunu reddetmiş çünkü güvenmek istemiyormuş."

"Bu kadar mı?"diye sordu,Bulut.Sonu yok muydu?

Omuzlarını silkti Toprak."Masalın sonunu bende bilmiyorum,büyüyünce anlatırım."dedi.

Bulut,üstünde fazla durmak istemedi.Belki de başka birine sorardı.

"İyi geceler"dedi,gözlerini kapatırken.

Toprak,bir süre onu izledi.Sağ elinin yanında olduğunu gördüğünde,elini uzatarak elini tuttu.

"İyi geceler,gökyüzü"dedi fısıldayarak,gözlerini kapattığında.

Toprak görmemiş olsa da,ufak bir tebessüm etmişti Bulut.

O gece,sadece elleri birleşmemişti.

B ve T

Tekrardan selam.

Çocukluk hallerini -tanışmalarını- yazmak istedim çünkü eksik kalacağını hissettim.

Bulut ve diğerleri sevgisiz kalsa da,en büyük sevgiyi birbirlerine verdiler.Ve,sanırım önemli olan da bu.

Yarın akşama yetiştirebilirsem son bölümü atacağım.

Diğer bölüme kadar bayyss.