Tempting Devil

Part 78

<<Εγώ επέλεξα να μείνω μαζί σου για όλα όσα οι άλλοι σε άφησαν..>>
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"Ρόζα, δώσε μου λίγο την φέτα" είπε ευγενικά η Εμμέλεια και της πρόσφερα το πιάτο με την φέτα απλόχερα.

Είναι παραμονή και όλοι είναι προσκεκλημένοι στο τραπέζι μας. Φυσικά και δεν θα έλειπε η κυρία Ράνια με την κόρη της, την Δήμητρα. Μου έλειψε απίστευτα πολύ και έλειψε απ' όσο φαίνεται και στην Εμμέλεια.

Η Δήμητρα άλλαξε σχολείο, διότι μετακόμισαν. Τον λόγο δεν τον έχω μάθει ακόμα αλλά έχουν γίνει πολλές αλλαγές. Τώρα λοιπόν, τα κοριτσάκια βρίσκονται μακριά η μία απ' την άλλη και δεν συναντιούνται στο σχολείο.

Οι χαρές που έκαναν όμως, μόλις κοίταξαν η μία την άλλη με το που ήρθαν στο σπίτι μας ήταν το κάτι άλλο.

"Αχχ είναι ένας γλύκας" δήλωσε ευχαριστημένη με τον γιο μου η κυρία Ράνια και χτύπησε με το δάχτυλο της την μυτούλα του.

"Να σου ζήσει κοριτσάκι μου, εύχομαι να είναι πάντα γερός" μου ευχήθηκε με καλοσύνη και χαμογέλασα πρόθυμη να την ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά.

"Ευχαριστώ πάρα πολύ κυρία Ράνια, να 'σαι καλά" είπα. Ο πατέρας μου απ' την άλλη είχε σταμπάρει την κυρία Ράνια όση ώρα κρατούσε το μωρό.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι τον έχει πιάσει. Ίσως, είχε καιρό να την δει. Δεν έχω καμία απολύτως ιδέα.

"Μπαμπά, θα πάρω τον μικρό μετά να πάμε καμία βόλτα με την Αρετή, θέλει να τον δει" ανακοίνωσα, καθώς ήρθαν και τα υπόλοιπα φαγητά στο τραπέζι. Επιτέλους, η Δανάη ακούμπησε τους γοφούς της στην καρέκλα, βγάζοντας μια ανάσα εξαντλημένη.

Την βοήθησα και εγώ με τα φαγητά εννοείται. Είχε να οργανώσει τόσα πολλά και η κούραση της, φαινόταν ξεκάθαρα.

"Εντάξει μωρό μου" απάντησε δίχως να μου ρίξει ούτε ένα βλέφαρο και χαμογέλασα στραβά.

Δεν ξέρω πως νιώθω για όλο αυτό.

Απ' την άλλη..και αυτή χωρισμένη γυναίκα είναι. Έχει αρκετά χρόνια που δεν έχει κάποιον δίπλα της, όπως και ο πατέρας μου.

Θα ήταν καλό για εκείνον να βρει μια γυναίκα να έχει στο πλευρό του και να περνάει καλά. Πρέπει να ξανά ζήσει.

Χαμογελώντας λοιπόν και εφόσον πήρα φόρα..άφησα την κυρία Ράνια με τον μικρό και έκανα ένα διακριτικό νόημα στον πατέρα μου να σηκωθεί.