Part 59

664 31 33
                                    

<<Δεν φταίω εγώ κύριε δικαστά. Αν δεν μου έλεγε "κρυώνω" δεν θα έκαιγα την πόλη>>
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

«πρέπει να σκεφτείς πως είναι όλοι αυτοί που σε έχουν πληγώσει. Θα ενδώσεις πιο γρήγορα»

Τα χτυπήματα μου στον κρεμασμένο σάκο προσγειώνονται το ένα μετά το άλλο και τα δάκρυα μου στάζουν απότομα. Πονάω..
Δεν μου αρέσει που πονάω, αύριο θα είμαι πιασμένη σίγουρα.

"Ρόζα καλά τα πας" ο Άγγελος προσπαθεί να με υπερασπιστεί και να στηρίξει την προσπάθεια που καταναλώνω εδώ μέσα, αλλά ο πόνος στα χέρια μου μεγαλώνει. Κουράστηκα..

Έκοψα απότομα και αγκάλιασα τον σάκο, μούσκεμα από τον ιδρώτα που έτρεχε ελεύθερος στο κορμί μου. Έκλεισα τα βλέφαρα μου με σκοπό να ηρεμήσω. Θέλω να πάω σπίτι και να ξεραθώ στον ύπνο..

"Φτάνει..δεν αντέχω άλλο, κουράστηκα" ψέλλισα αδύναμα και γονάτισα στο έδαφος εφόσον, η κούραση είχε νικήσει.

"Πήγαινε να πιείς νερό και να ξεκουραστείς για λίγο..θα συνεχίσουμε σε λίγο, εντάξει μωρό μου;" είπε γλυκά γονατίζοντας δίπλα μου και με φίλησε στο ιδρωμένο μου μέτωπο.

"Άγγελε..δεν αντέχω άλλο, μπορώ να πάω να γυμνάσω πόδια τουλάχιστον;" είπα καθώς τα δάκρυα έτρεχαν ανεξέλεγκτα και το βλέμμα μου έπεσε πάνω στο πανέμορφο πρόσωπο του.

Εκείνος, με αντίκρισε με συμπόνια. Ξέρω ότι καταλαβαίνει, την κούραση μου..γνωρίζω επίσης πως δεν μπορεί να μου το αρνηθεί.

"Αν υποσχεθείς πως αύριο θα δουλέψεις πιο σκληρά από ότι σήμερα" προειδοποίησε αυστηρά, ενώ το ύφος του ήταν απροσδιόριστο.

Ποιος ζει ποιος πεθαίνει αύριο.

«σκάσε μωρή, δεν φτάνει που σε βοηθάει»

Έκλεισα τα μάτια μου για ακόμα μια φορά και τα χείλη μου ενώθηκαν με τα δικά του. Τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τον σβέρκο του και ανέβηκα πάνω του, όσο εκείνος στεκόταν ακόμα στα γόνατα.

Τα μεγάλα του χέρια με τύλιξαν και με φυλάκισαν στην αγκαλιά του, ανταποδίδοντας στο παθιασμένο φιλί μου.

Γαμώτο, τον χρειάζομαι..

"Στο υπόσχομαι μωρό μου..στο υπόσχομαι" ψέλλισα παρασυρμένη από την ηδονή και από αυτό το άρωμα που με τρελαίνει και χαμογέλασα.

"Άντε..τράβα τώρα να πιείς νεράκι και πήγαινε για πόδια" πρόσταξε χαλαρά και γλίστρησε απαλά από πάνω μου, σταθεροποιώντας τα γερά του πόδια πάνω στο έδαφος.

Tempting Devil Where stories live. Discover now