ဘော့စ်ကုက သူ့လက်ကိုင်ဖုန်းကို သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်သို့ ထိုးပြလိုက်ပြီး သူ့ပါးပြင် နီမြန်းလာသည်အထိ ဒေါသထွက်နေခဲ့သည်။ သူ့နဖူးပေါ်တွင် သွေးပြန်ကြောများ ထောင်ထနေသည်ကိုပင် မြင်တွေ့နိုင်သည်။ "နားလည်မှု လွဲတာတဲ့လား။ ဒီသတင်းကို သေချာကြည့်ပြီးမှ ငါ့ကို ဒါက နားလည်မှုလွဲတာလို့ ထပ်ပြောကြည့်။" ဒီထုတ်ပြန်ချက်က သတင်းတိုင်းမှာ ပါဝင်နေခဲ့ပြီ။ ဒါက ဘယ်လိုလုပ်ပြီးတော့ အစစ်အမှန် မဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ။
သူတို့ရဲ့ ရန်ဖြစ်ငြင်းခုန်သံတွေက ကျယ်လောင်လွန်းသောကြောင့် တခြားသူတွေရဲ့ စိတ်အာရုံကို ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ လူအများက သူတို့နှစ်ယောက်ကို ဖျန်ဖြေပေးဖို့ သူတို့အနားကို ရောက်လာခဲ့ကြသည်။
"ဘော့စ်ကု၊ စိတ်လျှော့ပါဦး။ မင်းစကားပြောတာ ဘာဖြစ်လို့ ဒီလို ပြောနိုင်ရတာလဲ။ ကျစ်ယန်က ငါတို့ရဲ့ အငယ်မျိုးဆက်ပဲ။ ငါတို့က သူ့ကို စိတ်ရှည်ရမှာပေါ့။"
"ကျစ်ယန်၊ မင်းလည်း ဘော့စ်ကုကို စကားကောင်းကောင်း ပြောသင့်တယ်။ သူ့မှာ သွေးတိုးရှိတယ်။ ငါတို့ သူ့ကို ဘာမှ မဖြစ်စေချင်ဘူး။"
သူတို့က ရန်ပွဲဖျန်ဖြေပေးသည့်နေရာမှာ တညီတညွတ်တည်း ဖြစ်နေပုံရသည်။
ဘော့စ်ကုရဲ့ ဒေါသမီးက မငြိမ်းသက်နိုင်သေးပေ။ သူက သူတို့အတွက် ရန်ပွဲဖျန်ဖြေပေးနေသေည့် သူ့အနားက မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းတွေကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့ကလည်း ကျန်းကျစ်ယန်ရဲ့ အရူးလုပ်ခြင်းကို ခံနေရသော နစ်နာသူတွေပင် ဖြစ်သည်။ သူက ကျန်းကျစ်ယန်အတွက် ဒါကို ဖုံးကွယ်ပေးဖို့ ရည်ရွယ်ချက်မရှိသလို သူ အဲ့လိုလုပ်ချင်ရင်တောင် လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဘော့စ်ကုက သူ့ဒေါသတွေကို ဖိနှိပ်ရင်း စကားဆိုသည်။
"ဒီကိစ္စက ငါ့အမှားမဟုတ်ဘူး။ ဒီအကြောင်းက မင်းတို့အားလုံးနဲ့လည်း အများကြီး သက်ဆိုင်မှုရှိတယ်။"
"မင်းတို့သတင်းပြန်လွှင့်တဲ့ နေရာကို သွားပြီး ကျောက်စိမ်းဖြူဆေးခရင်မ်နဲ့ အဆိပ်အတောက်ဖယ်ရှားဆေးလုံးဆိုတာကို သွားရှာကြည့်လိုက်။"
Ch-232
Ξεκινήστε από την αρχή
