Tempting Devil

Part 76

Ένα λάθος που έπρεπε να διώξεις και να το ξεφτιλήσεις γιατί μου αξίζει..

"Δανάη.." ψέλλισα, ενώ τα δάκρυα παραμόνευαν.

"Θέλω να μείνω λίγο μόνη μου Δανάη.." παρακάλεσα ευγενικά και χαμογέλασα όσο περισσότερο μπορούσα. Όσο μπορούσα πιο αληθινά..

"Ήθελα να πάω να ταΐσω τον μικρό Ρόζα μου" εξήγησε κοιτάζοντας με γεμάτη συμπόνια. Ξέρω πως δεν αντέχει να με βλέπει έτσι.. αλλά είμαι έτσι δύο χρόνια τώρα, είναι καιρός να το συνηθίσει γιατί δεν θα αλλάξει.

"Άσε..θα πάω να τον ταΐσω εγώ μόλις τελειώσω το φαγητό και το τσιγάρο. Πήγαινε να τελειώσεις τις δουλειές σου"

Κάθε μέρα η ίδια ιστορία..

Κάθε μέρα η ίδια συνήθεια σαν όλες τις άλλες που έχω αποκτήσει..

Η μόνη που θέλω να ταΐσει το παιδί μου..είμαι εγώ.

Όχι πως έχω κάποιο τρελό κόλλημα με αυτό σαν κάποιες μανάδες.. απλά το μόνο που επιθυμώ όσο τίποτα άλλο είναι να κοιτάζω τα ματάκια του. Αυτές τις κατάμαυρες χάντρες που εκτοξεύουν την λαμπρότητα και την ομορφιά τους.

Έχει τα μάτια του..
Τα μάτια που ερωτεύτηκα και μου δημιουργούσαν ρίγος κάθε φορά που τα κοιτούσα..

Τώρα λοιπόν..στα μάτια του παιδιού μας θα τον βλέπω και εκείνον..

Με τις συγκεκριμένες σκέψεις να με βασανίζουν, έκανα πέρα το απαίσιο πιάτο με τις φακές και σηκώθηκα όρθια, προκειμένου να ετοιμάσω το γάλα του. Είναι η ώρα του..

Ευτυχώς που έχω την Δανάη εδώ πέρα αλλιώς θα τα είχα παίξει. Ο μπαμπάς πρότεινε να έρθει και εκείνη μόλις μάθαμε πως πέρασα στην σχολή που τόσο λαχταρούσα. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση είπε να με αφήσει μόνη με ένα παιδί στην αγκαλιά.

Οι μήνες της εγκυμοσύνης ήταν δύσκολες, ειδικά μετά την μέρα του χωρισμού μου. Είχα μια δύσκολη γεννά αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά..το παιδί μου είναι υγιές και είμαι ευγνώμων για όλους.

Η Ηλέκτρα και η Αρετή ήταν δίπλα μου στο νοσοκομείο και φρόντισαν να μην μάθει κανείς πως γέννησα. Όλα έγιναν στα κρυφά.
Άλλαξα σχολείο πριν δώσω πανελλήνιες. Πήγα στο δικό τους.

Το έκανα μόνο και μόνο για να απαλλαχτεί απ' την παρουσία μου και για να μην τον βλέπω..

Όχι γιατί δεν ήθελα..
Αλλά γιατί η ψυχολογία μου θα ήταν στα τάρταρα και ακόμα πιο κάτω αν τον είχα στον ίδιο χώρο.