Haydi bismillah, yine bir bölüm yazmaya geldik.
Tarih mi yazsak?
Yazalım kızçelerim, tarih yazalım!
Hiç bekletmeden kaçıyorum.
Öpüldünüz kocaman.
Bölüm sonunda sizi bekliyorum.
Okumaya başlamadan önce yıldıza basında yollarımız aydınlansın.
YILDIZLAR GİBİ HEP PARLAYIN...☆☆
Gözlerin, gözlerime değince felaketim olurdu ağlardım,
beni sevmiyordun bilirdim,
bir sevdiğin vardı duyardım...
Atilla İlhan
"En güzel uyku"
"Kucağıma binmeye bu kadar meraklı olduğunu bilseydim, seni bu kadar uğraştırmazdım."
Ne!
Girdigim şok ile sadece boş boş Daren'e baktım. Sırıtmaya başladığında duyduğumuz sesle Daren kafasını çevirip arkasına baktı.
"Abi hayır!" Özgür homurdanarak ayaklarını yere vurduğunda Gülce Özgür'ün koluna yumruk attı.
"Tam zamanında gelmişsin geri zekalı." Gülce sitemle Özgür'e baktığında, Daren'i itip ayağa kalktım.
"Yanlış anladınız-" lafımı bitirmeden Özgür yanıma geldi.
"Çok özür dilerim. Bakın şimdi biz gideceğiz, hiç gelmemişiz gibi davranın tamam mı?"Dediğinde kaşlarımı çattım.
"Ne saçmalıyorsun biz sadece-"
"Abi öpüşebilirsiniz biz gidiyoruz."
Özgür konuşmama izin vermeden, Gülce'nin yanına gitti ve kol kola girip gözden kayboldular.
Elimle alnıma vurduğum sırada Daren gülmeye başladı.
"Komik değil senin yüzünden yanlış anladılar." Dediğimde Daren gülmeye devam etti.
"Haklı." Dediğinde anlamaz bir şekilde yüzüne baktım.
"Neyde haklı?" Dediğimde sırıttı.
"Gelmeseyedi belki de-" elimle ağzını kapatıp kaşlarımı çattım.
"Daren sussana ne saçmalıyorsun. Kafan mı güzel ya?" Sitemle bağırdığım sırada Daren elimi çekti.
YOU ARE READING
Ruhların Düğümü
Teen FictionAyağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada...
