Herkese merhaba bebeklerim. Yine bir bölüm yazmaya başladım. Hadi hayırlısı.
50 oy ve 50 yorum şartı vardı aslında ama bir çoğunuzu kırmak istemediğim için atmaya karar verdim.
Neyse çok uzatmak istemiyorum siz bölümle hasret giderin. Biz sonra hallederiz ;)
Bölüm sonunda görüşmek üzere çok çok öpücük.
İmkansız, dedi gurur.
Riskli, dedi tecrübe
Manasız, dedi mantık.
Yine de denemeye değer, dedi kalp...
La Edri
"Herkes gider mi?"
Şuanda oturmuş öylece tavanı izliyordum. Telefon ekranına baktım.
03.34
Saat baya geç olmuştu ama ben hala uyuyamıyorum.
Aklıma takılan onca soru beynimi kemirirken nasıl uyuyabilirdim ki?
Yatağımdan çıkıp camları açtım. Sert bir rüzgar yüzüme çarptığında derin bir nefes verdim.
Kafamı çevirip odama kısa bir bakış attığımda gözlerimin önüne bir bir düşen görüntülerle öylece durdum.
"Sabır yaa!" Ayaklarımı yere vurdum.
"Sinirlendiğini böyle belli etmeye çalışıyorsan boşa uğraşma. O boyla seni kimse ciddiye almaz. Benden sana ufak bir tavsiye"
Dedi göz kırparak. Kafasındaki şapka yüzünden sadece gözleri görünüyordu. Hatta onu bile zor görüyorum diye bilirim.
Kurduğu cümleyle masamda duran kıskaç tokamı üstüne fırlattım. Havada yakalayıp;
"Yok yaa senden misafirperver olmaz o yüzden bir daha buraya gelmeyeceğim kusura bakma. " Dedi.
"Lütfen gel yaa gelmezsen hatırım kalır."
Düşüncelerden kurtulup penceremi kapattım. Yatağıma geçip uyumaya çalıştım. Bir sağ bir sol derken uyuyakalmıştım
....♡....
Sabah Alarmın sesiyle uyandım. Gözlerimden uyku akıyordu resmen. Gece geç uyuduğum için şuanda berbat bir sabaha uyanmıştım.
Sersem gibiydim. Gözlerimi ovuştura ovuştura banyoya giderken, kafamın sert bir yere çarpması ile acı içinde inledim.
"Ahh kafam!"
Hızlıca banyo kapısını açıp, kendimi duşa kabine attım.
Uykum az da olsa açılmıştı. En azından şuanda gözüm görüyordu. Hatta o kadar iyi görüyordu ki, kafamda koca bir morluk olduğunu aynaya bakar bakmaz fark ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhların Düğümü
Teen FictionAyağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada...
