"အရမ္းႀကီးယဥ္ေက်း
ေျပာဖို႔မလိုပါဘူး ေယာင္း၊
ငါတို႔က ငယ္ေပါင္းမိတ္ေဆြေတြပဲေလ၊
အသက္လည္း အလြန္ကြာတာမွမဟုတ္တာ"မင္းသားေလးက
ထိုသို႔ဆိုကာ
မ်က္လုံးေလးေတြမွိတ္သည္အထိ
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ၿပဳံးျပ၏။"မွန္လွ အဲ.... ေကာင္းပါ...ၿပီ မင္"
ေယာင္းလည္း အလိုလိုၿပဳံးမိလ်က္
မင္းသားေလးအလိုက်ေျပာလိုက္ကာ
အတိတ္အျဖစ္အပ်က္အခ်ိဳ႕
ျပန္ေတြးမိ၏...၊~~~~~~~~~~~~~~
ငယ္႐ြယ္မႈတို႔ဖူးပြင့္ကာစ,အခ်ိန္ဝယ္...
"မယ္မယ္ သားေတာ္မသြားပါရေစနဲ႔"
"ခ်စ္ရတဲ့သားေတာ္
မယ္မယ့္အေျပာကို နာခံေပးပါ..၊
ခမည္းေတာ္လည္း
ေကာင္းကင္ဘုံနန္းကေန
သားေတာ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးမွာပါ"ေရွးေခတ္စစ္ရႈံး,တိုင္းျပည္အခ်ိဳ႕တို႔
ႀကဳံေလ့ရွိသည့္အတိုင္းစစ္ႏိုင္,တိုင္းျပည္၏
ေခါင္းေဆာင္မႈေနာက္သို႔
လိုက္ပါရေတာ့မည့္အေျခအေနျဖင့္
ႀကဳံေတြ႕ေနရသည့္စစ္ရႈံး,တိုင္းျပည္မွ
နန္းတြင္းေတာ္ဝင္မိသားစုတစ္ခုရဲ႕
ဝမ္းနည္းဖြယ္ ခြဲခြာျခင္းျဖစ္ေလသည္...။"မယ္မယ္လည္း တစ္ပါတည္းလိုက္ခဲ့ပါေနာ္"
"မယ္မယ္နာမက်န္းတာလည္း
သားေတာ္သိရက္နဲ႔...၊မယ္မယ္တို႔နန္းေဆာင္လည္း
အခါမေ႐ြး ေဘးဆိုက္ေရာက္ႏိုင္တာမို႔
တစ္ဘက္တိုင္းျပည္ကို
ကုန္သည္ႀကီးဝူနဲ႔ အႀကိဳလိုက္သြားပါ၊
နာခံပါ သားေတာ္"မိခင္ျဖစ္သူက ထိုသို႔ဆိုကာ
မ်က္လႊာေလးမ်ားခ်လ်က္
မွိန္းေနေလ၏....။"မင္းသား...၊
အခ်ိန္မဆိုင္းငံ့လင့္ေၾကာင္းပါ
ေရယာဥ္ေတာ္အသင့္
ဆိုက္ေရာက္လ်က္ရွိေၾကာင္းပါ""ဟင့္အင္းး!
မယ္မယ္......!!!"~~~~~~~~~~~~~~
"မင္းသားေလး အလိုက်
သမုတ္ (အမည္-ေခၚ) ေတာ္မူပါ...."တစ္ဖက္တိုင္းျပည္သို႔ခရီးႏွင္ရာ
ေရယာဥ္ေပၚတြင္ျဖစ္သည္။
![](https://img.wattpad.com/cover/352690059-288-k561987.jpg)
2 (zawgyi)
Start from the beginning