sweetheart, where's my reward?

£23 - sweetheart, let's catch a thief

"LJ." Humigpit ang hawak niya sa kamay ko. "It's not true."

I shook my head. "I came on you multiple times, Ali. I forced you—"

"You didn't," he cut me off. "I wanted it. Everything." Inilapit niya ang kamay ko sa labi niya at hinalikan ito. "I'm sorry if it looked like I hated it. That was just me hating myself."

I stared at his face. Dahil wala itong salamin, kitang kita ang malamlam niyang mata na puno ng emosyon. The warmth of his gaze was like a gentle touch to my heart. Isang tingin palang, sinasabi na niya agad na totoo ang mga sinasabi niya.

Binalik ko ang tingin sa kaharap naming gulo gulo kong gamit. "Will you still drop out?"

"I'll stay because you're here."

Sumilay ang malawak na ngiti sa aking labi. "My grandfather told me to withdraw from this school. And I should do it on my own to avoid more humiliation." Binalik ko ang tingin sa kanya. "Will you still stay?"

"I'll go where you go." Isang kaparehang ngiti ang sumilay sa labi niya. Kahit kita ko ang pagod sa mukha niya, isang ngiti lang ay alam kong maayos na siya.

"Let's just run away?" I asked jokingly. "Pati sa mga pulis. Sure naman tayo na ang makukulong."

"We can still fight," suhestyon niya.

"Wala tayong laban. Walang ebidensya na makakapagpatunay na hindi tayo ang gumawa," saad ko. "Pero may ebidensya na nandoon tayo sa gubat. Kung ipipilit man nilang may hulihin, sigurado tayo 'yun."

Bumaba na rin ang mga balikat nito at napunta ang tingin sa harap namin. "I'm sorry. Dahil sa ginawa ko—"

"Say sorry again and I'll punch you," banta ko na ikinalingon niya pabalik sa akin. "Sinabi ko na sa'yo, wala kang kasalanan. Makinig ka, Ali. Please don't blame yourself."

Hindi ito nagsalita at tinitigan lang ako. Kita ko sa kanyang mata na ayaw niyang sumang-ayon. Napasimangot akong lalo sa pagpupumilit niya.

Bumuntong hininga ako at ang kamay naman niya ang hinawakan ko nang mahigpit. "Alam kong iniisip mo na nagsimula 'to because of your plan. But it didn't, okay? If she wasn't pushed off that cliff, none of this would've happened. Did you push her?"

Hindi siya sumagot pero umiling siya nang bahagya na parang batang napagalitan.

"No, right? So, it's not us." I pursed my lips, inhaling. "But no one believes us so we have to do what we have to do."

"Run away?"

I shrugged. "Kung gusto mo."

"Hmm..." Isinandal niya rin ang ulo sa pintuan at tumanaw sa bintana sa labas. "I hope we can. Then we can forget about everything."