"မိန်းမရာ အရမ်းလည်းစိတ်ပူမနေပါနဲ့
သားက ငယ်တော့တဲ့အရွယ်လည်းမဟုတ်ဘူး၊
သူ့ဘော်ဒါတွေနဲ့ မေဂျာဆရာ/ဆရာမတွေ
ရော,ပါနေတာကို"
"ဟုတ်မှာပေါ့ ရှင်က
အသဲနှလုံးမှမရှိတာ ဘယ်စိတ်ပူတတ်မလဲ"
"ဟောဗျာ ကိုယ့်မှာအသဲနှလုံးသာမရှိရင်
မိန်းမလည်း အပျိုကြီးဖြစ်နေလောက်ပြီ ဟားး"
"ရော့ မြန်မြန်စားပြီး သွားတော့ အလုပ်ကို"
"အောင်မလေးဗျာ ဒီကောက်စိန်လေးကတော့"
~~~~~~~~~~~~~
"သားတို့သမီးတို့ လူစုံပြီလား?၊
စုံရင်သွားကြမယ်"
"Sam နေပါအုံး မောလိုက်တာ ဟူးးး
ကျွန်တော်ကျန်သေးတယ်လေဗျာ"
ဟူဒီအနက်၊
ဘောင်းဘီအနက်၊ ဦးထုပ်အနက်၊
ကျောပိုးအိတ်အနက်၊ ဖိနပ်အနက်နှင့်
ခရီးဆောင်အိတ်ကလည်းအနက်ဖြင့်
တစ်ကိုယ်လုံး နက်ဆွေးလာသူကို
sam ဆော့ဂျင် မြင်တာနှင့်
ဂျောင်ဂုမှန်း တန်းသိလိုက်ပါ၏။
Maskအနက်က အစစ်ပါသေး....
(နေပါအုံး လေ့လာရေးခရီးလား အသုဘလားပဲ)
"အေး ငါက ထားခဲ့တော့မလို့"
"Sam ကလဲ..."
"တက် မြန်မြန် ဒီကအထွက်နောက်ကျရင်
ဟိုမရောက်ခင် မှောင်နေမယ်"
"ဂျောင်ဂု နေအုံး
မင်းတစ်ကိုယ်လုံး မှောင်မဲနေပြီ
maskဖြစ်ဖြစ် ဘောင်းဘီဖြစ်ဖြစ်ချွတ်ထားစမ်း"
"Maskပဲ ချွတ်လိုက်ပါ့မယ် sam"
~~~~~~~~~~~~~
"မင်းတို့အကုန်လုံးကို
မှာချင်တာလေးရှိတယ်...
ခုသွားမယ့်နေရာက အားလုံးသိတဲ့အတိုင်း
သဘာဝတောတောင်တွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့နေရာ၊
တည်းမယ့်နေရာကလည်း ဟော်တယ်ထက်
မင်းတို့လေ့လာမယ့်
ရှေးဟောင်းရုပ်ထုတွေ ကျောက်စာတွေနဲ့
အနီးဆုံး ဘုန်းကြီးကျောင်းတစ်ခုကို
ရွေးထားတယ်၊
အဲ့မှာတည်းကြမယ်....
ဆိုတော့က
ကိုယ့်ကြောင့်အကုန်လုံး ဒုက္ခမရောက်စေချင်ရင်
ခြေလက်၊ ပါးစပ် မဆော့ဖို့
အဓိက မှာချင်တယ်..
ပြီးတော့ အချင်းချင်းညီညီညွတ်ညွတ်နေကြပါ
