Mag-eend of four years sa hayskul syempre magkokolehiyo na yung iba at kami ni Ivan well may ginawa ako na hindi ko naman pagsisisihan dahil alam ko na sa Harvard siya papasok at ako malay mo naman hindi na.
Pumasok ako sa kuwarto na kung saan siya lang ang naroroon nang naging forth year kami naging student president siya at bago makapasok ang ilan need nilang magpa-appointment ako lang ang wala.
"Busy?" tanong ko
"Syempre graduation na bukas" ngiti niya "Halika nga"
"Aba demanding" lumapit lang ako at inilapat ang kamay ko sa noo niya tsaka ko siya hinalikan sa labi muli. Kahiya eh ikaw kaya ( >////<) kulang na lang matunaw ako sa kahihiyan. Alam ko hindi na siya sumunod at maigi yun paglabas ko kasi nakita ko pa na papalapit na rin sina Nerissa sa gawi ko kaya umalis na din ako ng mabilis.
After graduation pinaghiwalay ang babae at lalaki ng lahat ng seksyon na gragraduate tapos talagang tumabi sa akin si Nerissa dahil hindi naman alpabetikal ayun after nakipagkamayan at kakanta na kami ng pamamaalam, nag-excuse ako na magcocomfort room actually hindi na din nakadating sa graduation si ate Ranae; malungkot oo kaso wala eh that's life...hindi na ako bumalik at hinubad ang toga dahilan at nakapang sibilyan naman ako hindi nahalata ng bantay tsaka diretsong uwi. No need for it nakuha ko na yung diploma ko so okay na yun...no need to plastikan moment pa kay Nerissa dba?
T^T
Writer tissue nga!
-bigay tissue-
HAAAAAptchuuuuuuuu~!
-binalik ang tissue-
Sometimes we have to be hard as rock and cold as ice makalimutan lang ang paet ng kalungkutan tsaka need mo yun para ka-let go ka na din.
T^T
Tatlong buwan ako namalagi sa apartment ko wala eh gusto ko walang magawa tsaka lang pumasok sa isipan ko na puntahan ang working place ng ate Ranae
Kaya eto ako busy ang paligid halatang kumikita pero walang anino ng ate ko...
"Pasensya na Irina ganito kasi yun" panimula ng manager ng ate Ranae at ipinaliwanag niya na mas malaki daw pala ang kinikita ng ate kaya pala nung huling padala niya 4,000 ayun ibinajet ko sa tatlong buwan may natira pang 2,500.
Kaso nabothered ako kung sino yung nagbigay kay ate ng ganung kalaking sweldo na walang dahilan; hindi ako tanga para lang sumang-ayon na walang tamang dahilan. So ibinigay sa akin nung manager ni ate ang eksaktong lokasyon kung asan siya...
Byahe mode...
Tahimik naman ang byahe ko kainis lang namimiss ko na agad mukha ni Ivan...
T^T
Haysss ganito ba kapag in love? Ilang buwan lang naman ah miss agad?
-iling-iling-
May tumabi kay Irina na hindi niya napansin dahilan at nakatingin siya sa bintana...
((((|̲̅̅●̲̅̅|̲̅̅=̲̅̅|̲̅̅●̲̅̅|)))) ►►►our farewell - within temptation
"Teka Irina?" nagutlang napalingon ang dalaga sa kanyang tabi...
"Eh? San punta mo?" tanong niya dito
"Sa kabussiness partner ng lola ko ikaw?"
"Ah, sa kaibigan" pekeng ngiti niya tsaka bumalik ang tingin sa bintana
Okay sino 'to? Eto yung nanakit sa ate Ranae ko...at oo si Kuya Jaeren...
Ginamit lang ang ate Ranae ko for the sake of makuha niya ang mamanahin for short mukha siyang pera.
"Dito na ako bye kuya Jaeren"
"Eh dito din ako" ngiti nito
"Ah ganun sabay na lang pala tayo"
Pareha kaming nakarating sa destinasyon kung saan nagwowork ang ate Ranae no...kapag nagkita muli sila panu na?
Pagkadating sa gate
"Nuguleul chajgo issni?" (sino po hanap?) tanong ng guwardya
"Mr. Lee" sagot ni Jaeren at pinapasok na siya na napalingon siya at aantayin sana si Irina
"Neoneun nuguleul pil-yolo haneunya?" (ikaw ija sino kailangan mo?) tumingin si Irina kaso
Takte ano daw?
"Geunyeoneun nawa hamkkeissda" (she's with me) singit ni Jaeren
Pinapasok siya ng guwardya at nagpasalamat na lang si Irina kasama ni Jaeren sa labas ng malamansyon na bahay pinapasok na silang pareha. Umupo sila sa isang kawayang upuan na nagsisilbing pang bisita at doon napatayo si Jaeren sa pagsunod ni Irina napatayo na din siya...
"Ate?" agad yumakap siya sa kapatid at ganun din ang ate niya
"Bakit andito ka? Panu mo ako natunton kay manager?" tumango lang si Irina
"Nagkasabay kami ni Jaeren sa byahe partnership daw ng lola nya" tumingin ito sa kapatid at masama ang tingin niya nagtaas kilay si Ranae at tumango.
"Don't worry as long nasa tabi kita hindi na kita bibiguin this time" sambit ni Ranae sa kapatid.
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ・ᴀɪxɢʜ・ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ
YOU ARE READING
Be My Wife
Romance[OLD] True Love has nothing to do with what you are expecting to get-only with what you are expecting to give-which is everything.
