"park jimin !!!!!
တောက်!!!!!...
သိပ်ကိုပျော်နေတာလား..
ကျုပ်ကိုစောက်ရူးလုပ်လိုက်ရလို့
သိပ်ကိုပျော်နေတာလား....."
ခပ်လှမ်းလှမ်းကဝိုင်ပုလင်းကို
ပိုက်ထားတဲ့
နှင်းနီဥငယ်နားခြေလှမ်းကြဲကြီးနဲ့
လျှောက်ချသွားပြီး
လက်မောင်းသွယ်သွယ်အားအားနဲ့
ဆောင့်ကာမေးနေသူ
သူတော်တော်လေးပေါက်ကွဲနေပြီ ...
သူ့လိုလူက
သူများကြပ်လိုက်တာကို
အရူးမီးဝိုင်းဖြစ်ခဲ့ရပါလားဆိုပြီး
တွေးမိတိုင်းသူဒေါသထွက်နေခဲ့ရသည်....
သူ့ကိုအရူးလုပ်ခဲ့တဲ့အဓိကတရားခံဖြစ်တဲ့ရှေ့ကလူသားငယ်ကိုလည်း သူတော်တော်လေးကိုင်ပေါက်ပစ်ချင်နေခဲ့သည်
သို့သော်လက်ကမရောက်ခဲ့...
"အိမ်ပြန်လာပြီးလား.kukuu..."
"ဘာ!!"
သူ့ဆွဲကိုင်လှုပ်နေသော သူ့လက်မောင်းပေါ်က
လူကြမ်းလက်အားဖယ်ချကာ
လူကြမ်းနဲ့မျက်နညချင်းဆိုင်လိုက်ပြီးခြေဖျားလေးအားထောက်ကာ
ပုခုံးအားဖက်ပြီး
ပြန်လာပြီလား မေးသူကြောင့်
ထွေသွားရသူ..
ပြီး သုံးတဲ့အသုံးနူန်းကပုံမှန်မဟုတ်..
ဒါမူးနေကြောင်းပြနေတဲ့လက္ခဏာ....
အရပ်ခြင်းကကွာ
အရွယ်စားခြင်းကကွာနေသော
အရိပ်နစ်ခု...
လူကြမ်းကတော့သူ့ကိုဖက်ထားသူအား
ဖယ်ချကာခပ်ဝေးဝေးတွန်းလွတ်လိုက်သည်...
သူဒီမှာဆက်နေနေလို့မရတော့ဘူးဒီဆက်နေနေရင်မာယာများနေသောစကားလုံးတွေအောက်သူကျရှုံးသွားနိုင်၏..
ထိုသို့အဖြစ်မခံနိုင်..
ရက်ပေါင်းများစွာလောင်မြိုင်လာရတာကသူရဲ့ဘာမဟုတ်တဲ့အပြုမူတစ်ခုကြောင့်
ကျရှုံးသွားရတယ်ဆိုတာက
သိပ်ရှက်စရာကောင်းလွန်းလှသည်.....
ခင်ဗျားကို ကျုပ်အရှုံးမပေးနိုင်ဘူး
ခင်ဗျားဖြစ်ချင်နေသလိုမျိုး
လုပ်မပေးနိုင်ဘူး...
ဖက်လိုက်ရုံနဲ့အရည်ပျော်ချင်နေတဲ့သူ့စိတ်ကိုမာန်ပြန်ထည့်ပြီး
"ခင်ဗျားကျုပ်ကိုအလိုရှိနေတာမဟုတ်ဘူးခင်ဗျားကကျုပ်အခုလိုအပြင်မှာနေနေတာကိုသဘောကျနေတဲ့လူ..
မာယာတွေတော်တော့
မုသားတွေကျုပ်ရှေ့ကရပ်လိုက်တော့...။
ခင်ဗျားပြောခဲ့တာတွေကို
တရေးလောက်အိပ်ပြီးပြန်စဥ်းစား
...
အေး...ဆက်သောက်ပြီးမူးရူးနေလိုက်
ကျုပ်ကတော့သွားပြီ
ဆက်မလိုက်လာနဲ့ ခင်ဗျားကိုမမြင်ချင်ဘူး"
အပိုင်း။၃၀။kukuuမသွားရဘူး
Start from the beginning
