7

383 39 20
                                    

Tae'part

  uzun geçen bir yolun ardından jungkookun evine varmıştık lanet yağmur hala devam ediyordu.Yağmuru pek seven bir insan değildim bana hep kötü anılarımı hatırlatıyordu. Şu ana kadar tüm hayatımı gözden geçirince pek güzel bir anım yoktu aslında.Jungkook anahtarları kapıya takıp kapıyı açmış ve eliyle içeriye geçmem için yol vermişti. Evin içi jungkooku anımsatıyordu hem onun gibi can alıcı ve şöhretli hemde bir o kadar acımasızdı. Çantamı kollarım arasında fırlatıp atmıştım ardından kendimi de koltuğa atmıştım. Jungkook garip garip bana bakıyordu böyle birşey yapmamı beklemiyordu ya da istemiyor gibiydi çünkü evi gayet düzenliydi itiraf ediyorum böyle bir adamdan bu kadar düzenli olmasını beklemezdim. Jungkook ceketini çıkartırken konuşmaya başladı "eve aldık diye sahiplenme o çantanı al şuraya koy"diyip askılığın yanındaki boşluğu gösterdi ona göz devirmiştim böyle birşey yapacak değildim evimde yapmıyordum."Ştt sana diyorum hadi kalk koy çantanı","orda duruyor işte batıyor mu sana" dememle derin derdin içler çekmişti "bak bu evin bir düzeni var tamam mı dağıtma evi uslu dur" o bunları söylerken ayağa kalkıp mutfağa gitmiştim orası da çok düzenliydi bu adam niye beni hep şaşırtıyordu. Bardakları arıyordum su içicektim tüm çekmeceleri açmıştım "yav senin bu su bardakların nerde","kör müsün üst çekmecede" demesinin ardında göz devirip bardağı alıp suyumu içmiştim. Jungkookda mutfağa girmiş sandalyeye oturmuş beni izliyordu."Aç mısın?"diye bir soru yöneltmişti kafamı iki yana sallayıp hayır demeye çalışmıstım ardından arkamı dönüp ellerimi tezgaha koymuştum oysa masada bir elini yanağına koymuş hayranlıkla beni izliyordu."Senin beni eve çağırma niyetin başka herhalde" dememle afallamıştı o afallayınca beni bir gülme tutmuştu hareketleri çok komikti gerçekten."Şaka yapıyorum jungkook" dememle ayağa kalkıp karşıma geçmişti."çantanı ne zaman alıyorsun taehyung" demişti gerçekten takıntılıydı bu adam orda duran çanta batmıştı."iyi be tamam alırız" diyip onu itmiş ve çantamı alıp dediği yere koymuştum."Oldu mu!?","hmm hmm gayette güzel oldu" demişti.Ardından beni bırakıp üst kata çıkmıştı "bu ne misafir perverlik ya" dememi pek umursuyor gibi değildi bende onu umursamıyordum zaten diyip koltuğa kendimi atıp gözlerimi kapattım."al giy bunları" diyip beni uyandıran jungkook tüm rahatlığımı bozmuştu üstüm yağmurdan ıslaktı ama kurumuştu bile."gerek yok","sabah beridir pis pis oturuyorsun birşey demiyorum al giy şunları çıldırtma beni" çekilmez bir adamdı daha fazla katlanmayıp kıyafetleri alıp üstümü çıkarmaya başlicakken "burda mı üstünü değiştiriceksin?","nerde değiştirme mi istersin"demiştim ona oysa yukarı katı gösterip "geç odama,merdivenlerden çıktıktan sonra karşına çıkan ilk oda"demesinin ardında oflar çekip odasına geçmiştim kurcalamadan çıkmıştım odadan çünkü jungkook farkederse gene konuşup dururdu.Anlaşılan fazla takıntılı biriydi.

   Sesiz bir şekilde oturuyorduk yani en azından ben.Jungkook dinlendirici gözlüklerini takmış bilgisayardan yarın için hazırlık yapıyordu bende boş boş etrafa bakınıp oturuyordum. Yağmur  hala dinlemişti. Bir anda jungkook gözlüklerini çıkartıp bana bakmıştı "biraz ders çalışsana geldiğimizden beridir duvarla bakışıyorsun" dedikleri doğruydu duvarın her detayını ezberlemiştim adeta."Çalışmak istemiyorum,sende çok sıkıcısın zaten" dememin ardından " kusura bakmayın bay kim sizi hoşnut edemedik ne arzularsınız benden" demişti alaycı bir konuşmayla bense sadece göz devirmiştim.Ardından kapı çalmıştı ama bu normal bir çalma şekli değildi alacaklı gibi çalıyordu jungkook buna alışık olmalı ki çok sakindi ayağa kalkıp kapıya yöneldi. Kapı açılmış olmalı ki sesler daha da yakından gelmeye başladı kavga sesleri gibiydi."oğlum ben sana otuz kez mi söylicem  çalma artık kapıyı şöyle","sana ne dalyarrak jungkook karışmı-" diyip cümlesini tamamlayamayan çocuk bana bakakalmıştı.Siması çok tanıdıktı. Sesiz bir şekilde yanındaki çocuğa fısıldadığını sanarak konuşmaya başladı "jungkook nasibini ayartmış görüyormusun"jungkooka dönüp "oruspu çocuğu" demişti ardından çocuğun kim olduğunu anlamıştım jindi bana istek atmıştı o çocukdu. Jinin yanındaki çocuk dediklerinden dolayı jine vuruyordu jinde aynı şekilde ona çocuk gibilerdi. Arkadaki diğerlerinden uzun ve yapılı çocuk hiç biriyle muhattap değildi koltuklardan birine geçip oturmuştu."Aptal çocuklar öğrencim karşısında daha beni ne kadar rezil edeceksiniz kesin şunu"dişlerini sıkarak ve kısık bir sesle onları ayırırken bunları söylüyordu jungkook iki bedende kavga etmeyi bırakmıyordy ama jungkookda cevap veriyorlardı."Napıyor bu burda öğretmen oldun diye beğendiğin öğrencileri eve mi atıyorsun sen"diyen adını bilmediğim kısa çocukla jungkookda kavgaya girmişti. İki kişi bir olup kısa çocuğa saldırıyordu şimdi. Uzun ve yapılı çocuk bıkmış olacak ki bir anda bağırmaya başladı "kaç yaşında adamlarsınız şu yaptığınıza bakın geçin oturun yerinize"diyen bu adamla sanki Tanrının bir emriymiş gibi herkes farklı yerlere oturarak bu adamı dinlemişti. Bende dinlemiştim."bak taehyung bu namjoon, şu salak olan jin","kes aptal sen iyi bir boksun velet" diyip birbirlerine laf yetiştirmeye başlamışlardı. Gerçekten hiç olgun diyillerdi. Onlara göz devirmiştim jungkook benim hareketlerimi farketmiş olucak ki kavgayı kesmiş ve diğer çocukla beni tanıştırmıstı."Aha bu da yoongi"demişti.Boş boş konuşmalarımızla vakitin ne kadar geç olduğunu fark etmemiştik."lan saat 11 olmuş"diyen yoongiyle duraksamıştım."Ananı sikim çok geç oldu" diyip çanta alıp hiçbir şeyi umursamadan gitmeye kalkışırken jungkook önümde durdu "sen salak mısın?" demişti bana evet biraz salak olabilirdim ama bunu mu konuşacaktık."Eve geri gidicem diye buraya gelmiştim ben"demiştim oysa bana "he öyleydi ama yakamı bırakmadın"demişti. Ben mi onun yakasını bırakmadım hadi ordan ve kendi beni buraya getirdi yağmur bahanesiyle."Tamam şaka yaptım geç yat burda yarın gideriz","sen niye biz birmişiz gibi konuşuyorsun,senin hakkında düşüncelerim değişmedi jungkook sen hala baba parası yiyen iki, üç kişi hariç sahte arkadaşlara sahip olan züppe birisin" demiştim bu ağır olucak ki gözleri dolmuştu belli etmemeye çalışsada ortadaydı.Bedenini kapıdan çekti onu kırmak istemiyordu ama kırmıştım bile."Bu sefer gerçekten karşıma bir daha çıkma kim taehyung, herşeyin düzeldiğini sandım ama sen hala aynısın sen gerçekten jennienin söylediği gibi kalpsiz herifin tekisin sen hiçbir şeyi haketmiyorsun tüm güzel şeyleri mahvediyorsun. Sen yaşadığın herşeyi,bu hayatı bu şekilde yaşamayı hakediyorsun" sinirden gözüm dönmüştü dişlerimi kırmak hedefindeymiş gibi sıkıyordum tek hıncımı çıkaracağım şey galiba kapıydı.Tüm hıncımla kapıyı açıp kırarca kapatmıştım. Kapı kapandığında çıkan ses etrafta yankılanmaya başlamıştı. Gözüm dönmüştü hayatımda ilk kez jimin ve jhope haricinde aile sorunlarımı birine güvenerek anlatmıştım ve o da beni ordan vurmuştu. İki günlük bir adama niye güvenir ki bir insan. Aptaldım böyle düşündüğü bir adama niye güvenir insan ha neden?. Bana yaptığı iki güzel harekete kanıp mı buna aldanmıştım ben.

    Yaşadığımız o lanetli gün geçeli üç gün olmuştu
jungkooka sinirliydim evet ama bu üç gün içinde ona dediklerimi düşünmüştüm evet ağır konuşmuştum ona ama o da bana böyle konuşmuştu. Kendime suç bulamıyordum hayatım boyunca asla bulmadım ama jungkook bu düşünceye beni ilk kez sürükledi. İlk kez birinin dedikleri kafamda yankılanıyor, uyutmuyordu. Beni hiç tanımıyor gibi davranıyordu okulda sırf ilgisini çekmek için soru soruyordum anlatırken yüzüme bile bakmıyordu aramızda öğrenci-öğretmen ilişkisinden farklı birşey yoktu ama sanki bunca yıllık sevgilimden ayrılmış gibiydim.Jungkook beni çok kötü hale sokmuştu akşamları odamdan çıkmıyordum, yatağımda uzanmış saatlerce jungkookun fotoğraflarına bakıyordum özlüyordum ona dair herşeyi. İki günde neyine bağlandım nefret eden ben değil miydim ona asla bağlanmayacak olan ne değişti ha!?.Ne oluyordu bana, böyle aptal birisi gibiydim.O günden üstümden çıkarmadığım jungkookun kıyafetleri masamda duruyordu tişörtünü arada kokluyordum uzun uzun içime çekmiyordum ya o güzel kokusu giderse işte o giderse galiba bu halimden daha beter olurdum,jungkook ne yaptın bana cidden.Elimde yine asla düşmeyen telefonum vardı normalde canım sıkılınca baktığım telefona jungkook sayesinde bağımlı olmuştum. Durmadan eski mesajlarımızı okuyordum, nerde ne dediğine, saat kaçta yazdığına kadar ezberlemiştim. Derken bir anda aktif olmuştu içimden ona yazmalımıyım diye düşündüm."Sikim,neyi düşünüyorum ben yazacağım tabikide daha fazla böyle olmaz daha fazla jungkooksuz olmaz daha fazla böyle yabancı gibi davranamayız"


[][][]

BÖLÜM SONUUU.....
OKULLAR NASIL GEÇTİ BAKİM BUGÜN BİZİM İNNETTİ ASLA İSTEMEDİĞİM KİŞİLERLE AYNI SINIFA DÜŞTÜM
şurayada ömrümü koyim az mutlu olun😔




 

opps!Where stories live. Discover now