Gümüş yüzük

1. bölüm

Gözlerimi açtığımda her yerim ağrıyordu . Etraf karanlıktı ve nerde olduğumu bilmiyordum . En son ne olmuştu ?

Oh, hatırladım . Okuldan çıkmış eve gidiyordum . Sonra ne oldu ? Hatırlayamıyorum .

Yerimde doğrulup etrafıma bakındım . Karanlık bir odaydı . Odayı aydınlatan tek şey sönmek üzere olan bir mumdu . Mumun aydınlattığı yerlere baktığımda buranın bana tamamen yabancı bir yer olduğunu gördüm . Kaçırılmış mıydım ?

Olamaz ! Annem şimdi benim için çok endişelenmiştir . Hele babam , zavallı yaşlı babacığım kalp krizi geçire bilir . Endişeyle ayağa kalkmaya çalıştığımda sendeleyerek yere düştüm . Dizlerim feci şekilde acırken odanın kapısı gürültülü bir şekilde açıldı .

Kafamı çevirip baktığımda sarışın bir anime karaktetinin kapının eşiğinde durduğunu gördüm . Bir dakika anime karakteri mi ? 

Bu imkansız . Rüya görüyor olmalıyım değil mi ? Ama benim bu teorimi acıdan sızlayan dizlerim çürütmüştü . Kadın bana iğreniyormuş gibi bakıyordu .

'' Sana sesinçıkmayıcak demedim mi ben ?! '' dedi üzerime doğru gelirken . Yavaşça ayağa kalktım . Boyum çok kısaydı . Ama bu çok mantıksız . vücudum bana ait değilmiş gibi . Çok küçük .

Kadın saçlarımdan sert bir şekilde tutup yüzüme tokat attı . '' HEY NE YAPIYORSUN SEN !? '' diye bağırdım onun üzerine . ''Kimsinki bana vuruyorsun ha pis sürtük !" Dedim onun bacağına tekme atarken .

Kadın bunun üzerine daha da sinirlendi ve karnıma tekme atarak odanın diğer ucuna savrulmama neden oldu . Hem acıdan hem de yaşadığım şeyin şokundan bir süre yerde öylece kala kalmıştım .

Hayatım boyunca kimse bana bu şekilde vurmamıştı . Annem arada terlikle kafama vursa da daha önce kimseden bu şekilde şiddet görmemiştim . Ben daha olayın şokunu atlatamamışken kadın kolumdan tutarak beni ayağa kalkmaya zorladı . 

Daha dengemi bile sağlayamamışken yeniden tokat attı . '' Demek bana küfür edicek cesaretin var ha ? DEMEK KENDİNİ BİR HALT SANIYORSUN HA ?! GÖSTERİRİM BEN SANA !" dedi saçımdan tutup kafamı duvara vurarken  

Tırnaklarımı onun ellerine geçiriyor ve çığlık atıyordum . Kafamdan kanlar akmaya başlafığında beni yere fırlatıp '' ÜÇ GÜN AÇ SUSUZ KAL DA AKLIN BAŞINA GELSİN ! BAKALIM O HAYRAN OLDUĞUN KAHRAMANLAR GELİP SENİ KURTARICAK MI !" Dedi ve kapıyı çarparak odadan çıktı .

Başımı tutarak ayağa kalkmaya çalıştım ama gücüm yetmeyince odanın köşesinde yere sindim . Mumun zayıf ışığı söndüğünde artık oda tamamen karanlığa gömülmüştü . Gözlerimi kapattım ve bunların bir kabus olmasınl diledim .

İki yıl sonra

İki yıl...buraya geldiğimden beri iki yıl geçti . Ancak değişen bir şey olmadı . Bu kadın bedenine girdiğim küçük kızın annesiydi . Ancak ona anne demüye bin şahit ister .

Kadın çalışmak için sabahları kapıyı kilitleyerek evden çıkıyordu . Akşamları ise körkütük sarhoş bir şekilde eve geliyor ve günün sinirini benden çıkıyordu .  Bunun dışında televizyonda gördüğüm kadarıyla burası My hero academia evreni . All might ve diğer kahramanlar sürekli televizyonda haberlerde yayınlanıyorlar .

Ancak ben bu evrene nasıl geldiğimi hatırlanıyorum bile . Bildiğim tek şey bu şartlar altında hayatta kalamıyıcağım . Fırsatını bulduğum an kaçmam gerek .

Bir kaç gün sabahları evin her tarafını talan edip çıkış yolu bulmaya çalışmıştım . Ancak nafile pencerelerde demir korkuluklar var . Eve giriş ve çıkışı sağlayan bir tek kapı var o da kilitli oluyor .