|| Popatrz mi w oczy..|| Hiromido ~ love story~

7.

Pr. Nagumo.

Po tym kiedy midorikawa opowiedział o spotkaniu z Hiroto , miałem pewność że on znowu przyjdzie do jego i zacznie go zagadywać. Też za nim tęskniłem , bo przecież to był mój przyjaciel za dzieciaka i to  bardzo bliski. Ale od kiedy wyjechał bez śladu i kiedy zostawił było nam ciężko, nie zapomnę chwili kiedy pierwszy raz się o tym dowiedziałem. Hiroto został adoptowany i za parę miesięcy wybombia na drugi koniec Japonii.. Byłem zdrugotsny tym faktem , czułem się źle z tym , że nic nie mogę z tym zrobić. Albo jak Gazel znikną bez śladu , to jeszcze bardziej nałożyło mi zmartwień i smutku. Sam , dosłownie sam. Ale gdyby nie Mido nie wiem co bym zrobił. Na początku on był w rozsypce, był bez radny , postanowiłem mu pomóc. Po czasie zacząłem dostrzegać go inaczej niż wcześniej. Zawsze uważałem go za najzwyklejszego kumpla ale kiedy zaoferowałem mu pomóc , dostrzegłem go z innej strony. Znałem go radosnego i miłego chłopaka z normalnym rzyciem , z normalna rodzina , domem.. Ale kiedy dostrzegłem go z innej strony to zmieniłem zdanie co do niego. Aż do pewnego momentu kiedy zacząłem coś do niego czuć. Od niego też dostawałem dużo uwagi i troski , odwdzięczał mi się tym samym.
Zapomniałem dodać że też takim samym uczuciem obdarzalem Śnieżnego ale.. To nie było to samo uczucie jak czuję teraz do Midorikawy. Kiedy kochałem się z Gazel , czułem taka jakby więź pomiędzy mną a nim , a jak teraz czułem coś do kicykowatego była taka sama tylko że inna. Nie czułem tego samego co kiedyś , wręcz czułem totalnie coś innego. W tych 10% nie byłem też do końca pewny czy to taka prawdziwa czysta miłość , myślałem że to chwilowe ale nie. Kochałem go od 3 lat. Nigdy mu o tym nie powiedziałem i tak szczerze nie mam chyba zamiaru mu jeszcze mówić. Nie będę mu dokładał. Przecięć nie dawno spotkał się z miłością swojego życia prawda? Nie chcę go obciążać tym faktem że ja go jescze kocham , może on nadal kocha Hiroto?
Nie chciałem już o tym dłużej myśleć.

Kiedy otworzyłem oczy nie było jeszcze dnia. Poczułem że przytulam coś a bardziej kogoś. Lekko spojzałem się w dół , ujrzałem tam zielono-wlosego chłopaka wtulajacy się w mój tors zasłonięty bluza. Zeskanowalem go i zobaczyłem że nie jest przykryty . Nachylilem się nad nim i delikatnie przykryłem chłopaka kołdrą po szyję i przytuliłem opiekuńczo.
Po czasie obudził się.
- Co się dzieje- mruknął pod nosem.
- Nie nic ciiiiii śpij..- poglaskalem go z troską a on bardziej się we mnie wtulił.
-Ktora godzina?- zapytal z twarzą w mojej bluzie l. Spojzałem na zegarek na stoliku nocnym. Była dopiero 3:12
- Dopiero trzecia , śpij.- oparłem się broda o jego głowę.
- Mhm.-

Rano.
Pr. Midorikawa.

Po przebudzeniu i zjedzeniu posiłku zabrałem się za sprzątanie mieszkania. Nagumo już po śniadaniu udał się do swojego mieszkania , więc zostałem sam.
Kiedy sprzątałem w środku szafy zobaczyłem dziwne pudło( jakby na korytarzu miał taką dużą szafę z rozsuwanymi drzwiami jakby i tam on mógł wejść do niej) nigdy wcześniej go nie widziałem. Postanowiłem wziąć je i sprawdzić co w nim jest.
- Jakieś płyty , kartki , książki... A to co?- wyciągnąłem z dna mój stary telefon.- O , ten staruch tu jeszcze jest? O i działa jeszcze- włączyłem go i zacząłem przeglądać. Były na nim numery moich przyjaciół z drużyny i ze szkoły , różne notatki i inne pierdoły.
- Wejdę w galerie. - powiedziałem sam do siebie. Były tam zdjęcia z różnych wycieczek i innych takich rzeczy , z męczy , z urodzin , o głównie zdj moich przyjaciół. Ale po pewnym czasie natknąłem się na pewne zdjęcie.. Był na nim Hiroto który leżał koło mnie który miał do połowy twarz schowana w poduszce patrząc się na mnie z dziwnym i śmiesznym wyrazem twarzy.. Tak. To było nie równe pięć lat od kad pierwszy raz wyznałem uczucia do niego.. Pamiętam to doskonałe z szczegółami. Jak wtedy napisała do mnie Natsumi.( To nie ruda jak co , to moja postać wymyślona prze ze mną) Ciekawe co z nią. Dawno jej nie widziałem. Westchnąłem ciężko i odłożyłem telefon gdzieś obok i zacząłem brać się za resztę pracy.