"Mükemmelsin sevgilim."

"En az senin kadar. Hadi bakalım, kalkalım ve başlayalım."

-

"Jisung, çıktık."

"Tamamdır Ryu."

Telefonu kapattım ve yakamdaki telsizden Heeseung'a seslendim.

"Heeseung, kameralar."

"Anlaşıldı."

"Telsizlerinizden emin olun. Aksi durumda haberleşmemiz lazım."

Diğer herkes anladığına dair cevap verdiğinde Minho'ya döndüm.

"Gergin misin Sung?"

"Çok olmasa da evet."

"Bu aldığımız önlemler yakalanmamızı engellemesse ne olacak?"

"Bizim yakalanmamızı engelleyecek şey önlemler değil. Kalan 3 kişi."

Anlamamış duruyordu. Ama şuradan sonra anlatacaktım. Telsizden Soyeon'un sesi duyuldu.

"Geliyorlar."

Ardından Heeseung.

"Kameralar tamam."

"Hadi tekte bitirelim."

Bulunduğumuz çıkmaz sokak, dikdörtgen şeklindeydi. Çöp kovaları vardı bitişinde. Sokağın yola bakan tarafında beklerken Ryujin ve Yuna ikilisi göz önüne girdiler. Yuna'nın olduğumuz tarafa bakmasına fırsat vermeden elimdeki bantı ağzına yapıştırdım.

Gazlı bezle bayıltsaydım beklemek zorunda kalırdım.

Benle beraber Minho, elindeki halatı Yuna'nın ellerine ve ayaklarına bağladı. O şekilde sokağın bitişine, çöp kutularının olduğu yere sürükledik. Heeseung arabayı caddeye bakan kısma parkedip, görüş alanının kısıtlanmasını sağladı.

"Buraya kadardı Yuna."

İçine kaçan çığlıkları kulağı tırmalayan türdendi. Ağlayıp, kurtulmaya çalışıyordu. Uzatmanın anlamı yoktu. Cebimdeki orta boy bıçağı çıkardım.

Derin bir nefes.

İlk darbe, karın boşluğu.

Bu sefer attığı çığlık daha kötüydü. Bıçağı geri çıkarmamla kanlar akmaya başlamıştı bile. Beyaz pantolonu yerini kırmızı rengine bırakıyordu.

Bir kere daha.

Kalp.

Pisliklerle dolu kalbine sapladım bu sefer. Artık ben de öyleydim ama herşey için çok geçti. Hala biraz daha canı varken çırpındı. Hareket ettikçe kanı daha hızlı akıyor, nefesi daha çok kesiliyordu. Garantiye almak istedim işimi.

Son bir kez.

Şah damarına batırdım.

Kesildi hareketleri. Ağlayan gözleri öylece kaldı. Hayata onu döndürebilecek bir şey kalmadı. Zamanında yaptıklarının bedelini ben ödettim.

Dünya, sadece onlara adaletli bir yerdi çünkü.

Elim kanlardan kıpkırmızıydı artık. Elim kana bulanmıştı. Önce ellerime, sonra Minho'ya baktım.

"Yaptın."

Dedi ellerimdeki kanları umursamadan tutarken. Bir kere dahi ayırmamıştı gözlerini katil oluşumu izlerken. O anki durgunluğu bozdu telsizdeki çığlık.

"HEESEUNG VURULDU!"

Kendime gelemedim ilk başta. Minho ile göz göze geldikten sonra olağan hızla arabaya koştuk. Etrafta kalan 3 kişiden iz yoktu halbuki.

"NE OLDU BURADA!"

Panik haliyle sorduğumda Sunoo ağlarken cevapladı.

"Birden camdan bir kurşun girdi, Heeseung'a isabet etti."

Heeseung'a baktım. Nefesleri zor alıyordu.

Kurşunu kalbine yemişti.

Görmemle beraber olduğum yerde tökezlemiştim. Etrafıma bakındım. Ekipte kim varsa buradaydı. Gözüm karşı kaldırıma kaydı. Birini gördüm uzun boylu, kahverengi saçlı biri. Hatırladım.

Kim Taehyung.

O yapmıştı. Bu yaptığı onun yanına kalmayacaktı ama şuan gidemezdim.

"Ambulansı aradım!"

Dedi Ryujin. Heeseung konuşmaya çalıştı ardından.

"B-boşuna çağırmayın."

"Nefesini yorma Heesung, yaşayacaksın."

Yalan söyledim. Öleceğini biliyorum.

"Söyleyeceklerim var."

Dedi Heeseung, herkes ağlarken. Dinledik.

"Öncelikle hepinizi çok seviyorum. Asla kötülüğünüzü düşünmedim."

Sonra Soyeon'a döndü.

"Ryujin ile beraber atlatın herşeyi."

Niki'ye döndü.

"Sunoo'ya iyi bak lütfen."

Niki, Sunoo'nun sırtını sıvazlıyordu o sırada.

"Minho ve Jisung. Ayrılmayın tamam mı? Hep beraber üstesinden gelin her şeyin."

Hayır Heeseung, hayır.

"Ben ölümü göze almıştım Jisung endişelenme..."

Son bir kez nefes aldı. Gülümsedi.

"...Sana yardım ettiğim için pişman değilim."

Bitti. Gülümsemesi soldu. Gözleri bu iğrenç hayata veda etti. Son gördüğü insanlar bizken, şükretti haline. Gayet sakin ve güzel hayatını geride bırakıp, bu acı dolu ölümü tercih etti. Sustu dünya, konuştu gözyaşları. Hayatımın en korku dolu anlarıyla tarihe geçirdim bugünü.

Ben bugün tek kişinin değil, iki kişinin ölümüne sebep olmuştum.

-------------------------------------------------------------
yazariniz bu aralar biraz(baya) uzgun ve kirgin. atlatmam gereken zor bir donemden geciyorum(gecmeye calisiyorum). okul acilmadan da fici bitirecegim her turlu. ilgi cekmek icin yazmiyorum bunlari. her yoruma yanit veremezsem diye, bilmeye hakkiniz var diye dusundum. bazenleri, aglamakla gecmiyor hersey. size geceler iyi olsun, hayat hep gulsun size.



Hurricane | MinsungWhere stories live. Discover now