"Merhabalar, hoşgeldiniz."
Karşımdaki çocuk selam vermek için eğilince ben de eğildim. Masaya oturduk sonrasında.
"Hemen konuya gireyim. İsmim Choi Beomgyu, 24 yaşındayım. Normalde de dağınık biri değilim. Düzenini bozmamaya özen gösteririm. Evde de sürekli durmam. Gitar çalabildiğim için kendimce besteler yapıp, açık havada sahne alıyorum."
Bir süre bekledi sonra sordu.
"Merak ettiğiniz başka bir şey var mı?"
"Yok hayır teşekkürler. Şöyle ki, senden kiraya yardım istemeyeceğim. Sadece faturalara ve alışverişe katkıda bulunsan yeterli. Boşta bir oda var zaten istediğin gibi kullanabilirsin orayı."
"Peki anladım. Bu arada şimdi taşınabilme şansım var mı? Çok uzun sürmez zaten."
"Tabiki gelebilirsin."
"İyi anlaşabileceğimizi umuyorum."
Dedi gülümseyerek.
-
"Beomgyu! Daha taşınacak bir şey var mı?"
"Hayır yok!"
Apartmanın aşağısından seslendiğinde kapıda bekledim onu. Geldiğinde elindeki kutulardan birini aldım.
"Almana gerek yok ben taşırdım ya."
"Boş boş durayım mı burda?"
Şakayla karışık konuştuğumda güldü.
"Kusura bakma hyung. Yordum seni de."
Yol boyu konuşmuştuk. Eğlenceli bir çocuğa benziyordu.
"Duymamış olayım Beomgyu. Ayrıca hyung demene gerek yok. Henüz o kadar yaşlanmadım."
Gülerek söylediğimde ona gülümsedi.
"Peki... Jisung?"
"Bencede böylesi daha iyi."
"Odan koridorun sonundaki sağdaki oda. Karşısında benim odam var zaten."
"Temizlik malzemelerin nerede?"
"O da koridorun başında solda, banyoda. Gidip alabilirsin."
"Tamamdır, sağol."
Giderken arkasından seslendim.
"Yardıma ihtiyacın olursa seslen!"
"Pekii!"
Mutfağa bir şeyler hazırlamak için adımladım. O temizliğini bitirdikten sonra güzel bir yemek yerdik.
-
"Hey Beomgyu!"
"Evet?"
"Hadi gel yemek hazırladım."
Seslendikten sonra yavaş adımlarla mutfağa geldi.
आप पढ़ रहे हैं
Hurricane | Minsung
फैनफिक्शन"Mezar taşlarında senin de ismini görmek istemiyorum." İkisi bir araya geldiğinde ortalığı yıkıp geçiyordu. Tıpkı bir kasırga gibi.
