ဗီလိန်မလေးရဲ့ စုတ်ချက် [ဘာသာပြန်]

Chapter 26 (unicode)

               "သခင်မလေး ဒီဘက်ကိုလာပါ။"

               အီရှီကာက ဒီနေရာတစ်ဝိုက်ကို လမ်းပြပေးဖို့ တာဝန်ယူထားတာကြောင့် သူက ဗိုင်အိုလတ်ကို တာဝန်ကျေစွာ ဦးဆောင်လမ်းပြပေးခဲ့တယ်။ မေရီက အစေခံအသစ်ဆိုတော့ ဒီကလမ်းတွေကို မသိဘူးလေ။ သူတို့လူစုဟာ အီရှီကာအနောက်ကနေ အေးအေးဆေးဆေးပဲ လိုက်လာခဲ့ကြတယ်။

               "သခင်မလေး အထူးတလည်သွားချင်တဲ့နေရာများ ရှိသလား။"

               "ငါက ဒီအတိုင်း အပြင်ထွက်လည်ချင်ရုံပဲဆိုတော့ တကယ်သွားချင်တဲ့နေရာဆိုပြီး အထွေအထူးတော့ မရှိ...ဪ နေဦး။ ဒီနားတစ်ဝိုက်မှာ ပန်းချီပစ္စည်း ရောင်းတဲ့ဆိုင်တွေဘာတွေများ ရှိသလား။"

               "ပန်းချီပစ္စည်း...ကျွန်မလည်း သေချာမပြောတတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဒီနားမှာ ပစ္စည်းအစုံရတဲ့ စတိုးဆိုင်တစ်ဆိုင်တော့ ရှိပါတယ်။"

               "ဒါဆို အဲ့ဒီကို အရင်သွားလိုက်ကြရအောင်။"

               ဂျော့ဂ်ျက ဒီနေ့ သူ့ကိုယ်သူ မိန်းကလေးတွေရဲ့ ကိုယ်ရံတော်အဖြစ် သတ်မှတ်ထားခဲ့တာပါ။ ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ရဲ့ အထုပ်ဆွဲသူ ဖြစ်ခဲ့ရပါတော့တယ်။
               စတိုးဆိုင်မှာ လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုပြီးတဲ့နောက် သူတို့အားလုံး အနီးအနားမှာရှိတဲ့ စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ဝင်စားခဲ့ကြတယ်။
               အစားအသောက်ရဲ့ ပါဝင်ပစ္စည်းတွေက နယ်စားမင်းစံအိမ်ကလောက် အရည်အသွေးမကောင်းဘူးဆိုပေမဲ့ ဗိုင်အိုလတ်ကတော့ အရသာရှိတယ်လို့ မှတ်ချက်ပေးခဲ့တယ်။
               အရိပ်အခြည်မသိဘူးလို့ ထင်နိုင်ပေမဲ့ မေရီက နောက်တစ်ခါ တိုးချဲ့အိမ်တော်မှာ ဒီလိုဟင်းပွဲမျိုး ပြင်ဆင်ပေးရမလားလို့ မေးလိုက်မိတယ်။
               တွေ့သမျှ လမ်းဘေးအစားအသောက်တွေကို အားရပါးရစားနေတဲ့ အိမ်တော်စံသခင်မလေးရဲ့ အပြုအမူကို ဘယ်သူကမှ ဝေဖန်ထောက်ပြခြင်း မရှိခဲ့ကြပါဘူး။
               စားပြီးတဲ့နောက်မှာ သူတို့ လက်ဖက်ရည်လည်း သွားသောက်ခဲ့ကြတယ်။ ကြွယ်ဝတဲ့ ကုန်သည်တွေနဲ့ သာမန်လူတန်းစားတွေ လာရောက်လေ့ရှိတဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ လာရောက်သုံးဆောင်သူ အနည်းငယ်သာရှိပါတယ်။
               ရှုခင်းမြင်ကွင်းကို ကြည့်နေရုံနဲ့တင် ဗိုင်အိုလတ်တစ်ယောက် ဆွေးသလိုလို၊ ကြည်နူးသလိုလို ခံစားမိလာရတယ်။ ဗိုင်အိုလတ်ရဲ့ တစ်နေ့တာ အလည်အပတ်ထွက်မှုလေးက ဒီနည်းအတိုင်း ရိုးရှင်းစွာနဲ့ ပြီးဆုံးသွားပါတော့တယ်။
               သူတို့လူစုဟာ အလာတုန်းက စီးလာခဲ့တဲ့ မြင်းရထားကိုစီးပြီးတော့ပဲ တိုးချဲ့အိမ်တော်ဆီ ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။
               ဗိုင်အိုလတ်ကို တွေ့လိုက်ရချိန်မှာ ဇိုင်လိုတစ်ယောက်ကတော့ သူ့ဇက်ပိုးသူ လက်နဲ့ဖိထားပြီး သွေးတက်လို့ မေ့လဲတော့မဲ့သူအလား ရှိနေခဲ့တယ်လေ။