22.Bölüm| Kurtuluş

3 5 0
                                    

"Birkaç sene önce babamın CD'sini buldum eski evimizde ve dinlemen gerekenler var lütfen buradan çıkalım"

Son cümlelerim olmuştu belki.

Bakışları ciddileşti başarmış mıydım?.

Gözlerimin karardığını hiçbir şey görmediğimde anladım.Vücudumu aleve atıyorlardı sanki bir süre sonra donuyor gibi hissettim ve ikimizde sert bir şekilde toprak zemine düştük.İçimizden çıkan ruhlar çığlıklarla yükseldiler.

Hocalar hızla kulaklarımza kulaklık taktılar.

Başarmıştım...

Hepsi ağlayarak bize sarıldı.Gerçeklikteydik.

Başarmıştım.

Derin nefesler aldım.Emre ciddiyetle bana döndü."Ne CD'si"

"Bunu sonra konuşalım mı?"

"Aden bunu sonra konuşamayız ne CD'si"

"Noluyor?"

"Sana sonra konuşalım dedim"

"Ben eve döneceğim"dedi Emre müdüre dönerek.

"Öyle bir şey olmayacak"

"Söyle o zaman ne CD'si"

"Babam öleceğini komplo kurulacağını biliyordu"

"Ne diyorsun Aden?"

"Dinle"diye bağırdım.Müdür bize odamıza geçmemiz ve sakinleşmemiz için uyardı.

Odaya geçtiğimiz de herkes merakla anlatmamı bekliyordu.

"O gün öleceğini bilmiyordu ama öleceğini biliyordu bir şeylerden bahsetti CD de bir şeylerin peşine düşmüş galiba ve birkaç bilgiye ulaşmış bu yüzden öldürülmüş babamın öldüğüne emin olduklarında da orayı terk etmişler"

"Sen ne diyorsun abla?"dedi Emre ayağa kalkarak sakinleşmeye çalışıyordu.

"Neden şimdi anlatıyorsun bunu"

"Çünkü anlatsam peşine düşecektin ve seni de kaybetmek istemiyorum bu CD den birilerinin haberi bile olması tehlike demek anlıyor musun?"

"Aden haklı ama hep beraber nolursa olsun babanın yolunda yarım kaldığı işi tamamlamalıyız"dedi Yağız.

"Seneler oldu belki çözüldü bile olay"dedim sinirle.

"Bakacağız"dedi Ayaz.

Gözlerimi kapadım ve derin bir nefes aldım.
Hata yapmamızdan korkuyordum."Başka şeyler buldun mu?"dedi Asel.

"Bilmiyorum bir sürü belge vardı ama sonra korktum ve evden çıktım"

"O ev hala boş mu?"dedi Sare.

"Bilmiyoruz buraya gelmeden önce boştu"

"Umarım hala öyledir"dedi Güneş.

Gece saat 4 tü ve hepimizin uykusu açılmıştı bir süre sohbet edelim daha iyi dedik fakat okulda yayılan alarm sesiyle herkes kapılardan dışarıyı izledi.

Bu alarm sesi savaşı gösteriyordu.

"Siktir"dedi Oğuz şokla.

"Hızlı olun toplanın"dedi Umut.

Dolaplarda 7 kişi için korunma yelekleri vardı.
Ayaz yelekleri ilk kızlara sonra sonra Emre ve Oğuz'a verdi.

"Saçmalamayın size de yelek almalıyız"

"Zamanımız yok"dedi Umut.Yayımı sırtıma aldım botumun kenarına bıçak sıkıştırdım.
Ellerime de siyah deri eldiveni geçirdim.

Güneş ve Oğuz kılıçlarını kuşanmışlardı.Asel daha çok yayı bildiği için şu an o da yayını almıştı.Hepimiz hazır olduğumuz da iletişim kulaklıklarımızı da taktık.

Yanlış Taraf (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now