8.Bölüm| Sevgi ❤️‍🩹

8 7 0
                                    

Dövüş bitmişti ve bu sefer Umut beni nakavt etmişti."Aklın karışık odaklanamıyorsun burada bitirelim"dedi ve elini uzattı kalkmam için tuttum ve kalktım.

"Sence başarabilir miyim?"dedim hızla cevap verdi."İlk baştan beri söylüyorum seni kırsada cevap belli başaramazsın"dedi ve ellerini cebine atıp ilerledi.

"Beklesene"dedim ve arkasından ilerledim.
Umutla bu 25 günde çok samimi olmuştuk ve beni eğitmişti ona borcumu ödeyemezdim.

"Teşekkür ederim her şey için"dedim ve sarıldım."Savaşa gitmiyorsun be kızım"dedi o da sarılarak.

"Dalga geçme be benimle"dedim sinirle bahçede ilerledik ve okulun girişine geldik."Sen gelmiyor musun?"

"Sen git benim işlerim var"dedi Umut ve benden ayrılıp uzaklaştı,bende okula girdim.

Gizlice bodruma indim bodrumda eğitim eşyaları oluyordu fazlalıklar falan oluyordu.

Oraya boks torbası için iniyordum eğitimden
sonra bir süre de burda çalışıyordum.

Yarım saate yakın çalıştım.Yere düştüm başım dönüyordu her yerim ter içindeydi.Derin bir nefes verdim.Biraz durdum düzelince ayağa kalktım ve odama ilerledim.

Odada kızlarla konuştum aramızı düzeltmeye çalışıyordum.

Planım bile yoktu.

Onu bodruma yönlendirecektim.Ve arkasından okla onu öldürecektim.Yapamazdım kendimi kandırıyordum.Yapmak bile istemiyordum ona inanıyordum çünkü.

Gece yapacaktım.Umut'a mesaj attım haber verdim.

Numaramı gizledim ve Ayaz'a bir mesaj yolladım."Saat 2 de bodrumda ol","Tabi"
yazmıştı bir süre kontrol ettim kendi numaramdan mı yazdım diye hayır neden böyle bir tepki vermişti.Bu kadar normal bir tepki asla beklediğim bir şey değildi.

Zaman geçmiyor gibiydi o kadar akışına bırakmıştım ki ne yapacağımı bende bilmiyordum.

1 saat kalmıştı ama ben öylece duvarı izliyordum saatlerdir.

Telefonu açtım Ayazla olan fotoğraflarımıza baktım.Bir fotoğrafta bana çok güzel bakmıştı tanımayan biri görse beni seviyor sanardı.Tabi tam tersi olduğunu kimse bilmezdi.

Galeride gezinirken 15 dakika kaldığını fark etmemle ayağa kalkmam bir oldu ondan erken gidip gizlenmeliydim.

Hızlı adımlarla odadan çıktım gizlenerek bodruma indim hocalara gözükmeden.
Cebimde fotoğraf ve telefon,sırtımda okum vardı.

Hızla bodruma girdim balkon tarzı olan üste çıktım.Herhangi bir şeyin arkasına saklandım.
Duruşumu ayarladım oku yerleştirdim yayı gerdim.

Ayaz girdi elleri cebinde başı dik gülümsüyordu.Yaşadıklarının farkında mıydı.

Işığı yaktı pek yanmıyordu beni göstermezdi.
Etrafa bakındı arkasını dönmüştü bana.Yayı daha da gerdim hedef aldım.Sikeyim böyle bişey yapamazdım.Kaç senelik arkadaşıma, ailem dediğim sevdiğim insana bunu yapamazdım.

Oku boks torbasına hedef aldım ve saplandı.
Gözleri boks torbasına sonra bana döndü gülümsedi.

Hayır gülümsememeli."Sırtımdan mı vuracaktın beni"dedi gülümseyerek.Hayır bunu asla yapamazdım."Bunu bana yapamazsın ki"dedi daha da gülümseyerek.
Sinirlendim ve merdivenlere hızla indim.Sert bir yumruğu yanağına geçirdim bir adım geriledi,canı yanmıştı.Devamını yapamadım elim gitmedi.

"Güçlenmişsin"dedi dahada gülümseyerek.
"Ya sus"diye bağırdım sesim duvarlara çarptı.
Belinden bir bıçak çıkardı.Gözlerim kısıldı.
Bıçağı zorla elime sıkıştırdı ve kendini arkasındaki duvara sabitledi.Bıçağı tam şah damarının üstüne sabitledi.

Yanlış Taraf (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now