Perfect destiny (ၿပီးျပည့္စံုေသာ ကံတရား)

အခန်း-၃၈

အခန္း (၃၈)

သူ႔ကိုယ္သူ အလြန္ကံေခသူတစ္ေယာက္လို႔ လီကိုထင္သည္.. ၾကည့္ေလ.. အခု အိမ္ကိုျပန္မရေတာ့တဲ့အျပင္ system ကပါ အဖတ္မလုပ္ေတာ့ဘူး..

​အဓိကက system အဖတ္မလုပ္တာပဲ..

လီကိုက ေျပာသည္.."ထုန္ေအာ္..."

System က မတုံ႔ျပန္..

လီကိုက တုန္ယင္စြာေျပာသည္.."ထုန္ေအာ္ရယ္.. ငါအရမ္းခ်မ္းတာပဲ.. ဗိုက္ေတြလည္း ဆာတယ္.. ငါေသေတာ့မလားမသိဘူး"

​သူေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေန႔အပူခ်ိန္က ၂၃ဒီဂရီရွိၿပီး... ေနက ေတာက္ေတာက္ပပ.. ေလေႏြးေႏြးေလးက လဲ ျဖတ္တိုက္သြားသည္..ၿပီးေတာ့ သူအခုေလးတင္ ဝယ္စားထားတဲ့ ပန္ကိတ္က လက္ထဲမွာ ...

​လီကိုက "ငါအိမ္ျပန္လို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး.. ခုေတာ့ ေလလြင့္ငွက္ငယ္ျဖစ္ၿပီ.. အားကိုးရာ ထုန္ေအာ္ကလဲ လူကို လွည့္မၾကည့္ဘူး"

​ဒီစကားေတြေျပာေနခ်ိန္မွာ..system က ဌာနခ်ဳပ္က စီစဥ္ေပးထားတဲ့ တရားစာကို ေဒါင္းလုတ္ဆြဲ ၿပီး ေခါင္းထဲမွာ repeat နဲ႔ ဖြင့္ေနမွန္း လီကို မသိပါ.. system က အစတုန္းက ဘာအတြက္ေၾကာင့္ တရားစာေတြ ဌာနခ်ဳပ္က စီစဥ္ေပးထားမွန္း နားမလည္ခဲ့ဘူး.. ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ သူ သေဘာေပါက္သြားၿပီ..သူတို႔လို ႏုနယ္တဲ့ system ေလးေတြ ႐ူးမသြားေအာင္ ကူညီေပးဖို႔ ေပးထားတာ.. (Diamond sutra ကို တရားစာလို႔ ဘာသာျပန္လိုက္သည္..)

​Host ကို နင္ဆဲလို႔မရဘူး.. Host ကို နင္႐ိုက္လို႔မရဘူး.. ကဲ.. ဒီေတာ့ တရားစာနားေထာင္ ၿပီး စိတ္ေလွ်ာ့ဖို႔က လြဲရင္ တျခား ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ဦးမလဲ..

လီကိုက "ထုန္ထုန္.. ငါ့ကို အဖတ္လုပ္ဦး"

System ရဲ႕ ေအးစက္စက္ စက္သံ က ေနာက္ဆုံးေတာ့ေပၚလာသည္.."ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ.ေျပာ."

လီကိုက ေမးသည္..'ေျပာၾကည့္ ငါျပန္သြားသင့္လား"

System က "ျပန္မသြားရင္ တာဝန္ကို ဘယ္လို ဆက္လုပ္မွာလဲ"

လီကိုက ခုမွသတိရသြားဟန္ျဖင့္ "ေအာ္ ဟုတ္သားပဲ"

System ေျပာစရာစကားမ်ားဆြံ႕အ သြားရသည္.. "အရင္ျပန္ၾကရေအာင္.. လာမယ့္ေဘးေျပးေတြ႕တာေပါ့"