Sister Of Louis Tomlinson ✔

10 ~ Op tourrr! 🚌🚌

POV LIV;

Vrijdag ochtend - 2.00 uur.

Mama is inmiddels al weggelopen en Louis komt mijn kamer binnen.

"Heyy Livieeee!!!!!!!!!!!" Zegt hij veel te vrolijk en druk. "Hoe kan jij zo druk zijn nu, ik ga hier bijna dood van te weinig slaap?!" Vraag ik verbaast. "Ohja, bereidt je je daar maar vast op voor, te weinig slaap zul je wel krijgen en de rest van de jongens is meestal ook heel erg druk, niet alleen in de ochtend." zegt Louis nogsteeds super druk. "Lekker dan" zeg ik droog.

"Heb je al je spullen?" vraagt hij. "Jaa, ik heb alles" Zeg ik. "Zal ik effe helpen naar beneden brengen? je hebt best wel veel" lacht hij.

"Niet mij pesten, ik ben een meisje hè." zeg ik dan terwijl ik hem een tas aan geef. Daarna lopen we samen met onze koffers en tassen naar beneden. We zetten alles in de auto en lopen nog even naar de keuken.

"Wil je nog iets te eten?" Vraagt Louis.

"Nee dankje, ik neem in het vliegtuig misschien wel iets." Lieg ik, tuurlijk ga ik niets nemen maar dat hoeft hij niet te weten.

Snel loop ik de keuken uit om meer vragen hierover te ontwijken. Ik loop de trap op en ga als eerste naar de kamer van Phoebe en Daisy.

"Phee, Dais?" Fluister ik zachtjes. Ze kijken me slaperig aan maar komen daarna naar me toe.

"Lou en ik gaan straks weg, Oké liefjes?" Ze knikken maar beginnen na 5 seconden alweer te huilen.

"Ik ga jullie gewoon heel erg missen." Snikt Daisy. "Ik ook" Snikt Phoebe er achteraan.

"Maar liefjes, als jullie mij of Louis willen zien en spreken moet je of even naar papa of mama gaan of naar Lotts of Fizz, zij kunnen ons altijd bellen en facetimen, oké?" ze knikken en knuffelen me nu extra hard.

"Kom, jullie moeten echt weer gaan slapen." zeg ik terwijl ik ze beide tegelijk optil en in hun bedden leg, een kusje geef en naar de deur loop.

Dan zeg ik nog zachtjes: "Ik ben over een paar maandjes alweer terug, dan gaan we zolang knuffelen als jullie willen. Doe alsjeblieft voorzichtig. Jullie zijn mijn alles, ik hou van jullie engeltjes." En ik sluit daarna de deur om naar Fizzy's kamer te lopen.

"Fizz?" Zeg ik als ik in haar kamer sta en haar op haar bed zie zitten. "Liv?" Huilt ze zachtjes. "Aww liefje, wat is er?" Vraag ik als ik naar haar toe loop, op haar bed ga zitten en haar knuffel. Ze heeft haar handen echt heel strak om me heen geslagen. "Ik ga je gewoon zo erg missen, Louis ook maar hij is vaker weg. Ik heb jou nog nooit langer als 2 dagen niet gezien." Snikt ze. "Ik weet het, ik weet het." Zucht ik dan zachtjes.

"Het komt allemaal goed, je mag me altijd bellen en ik zal je altijd helpen, als we ruzie hebben, als het midden in de nacht is, als je in gevaar bent of als je me gewoon even nodig hebt. Ik hou voor altijd van je he." Zeg ik terwijl ik door haar haar ga met mijn handen.

Ze knikt in mijn schouder waar haar hoofd op ligt. Ik geef haar een dikke knuffel en kus en loop dan naar de deur.

"Ik hou van je Fizz, je kan me echt altijd bellen, niet twijfelen. Je betekent echt alles voor me, hou van jou." Zeg ik zacht als ik de deur sluit en naar Lottie's kamer loop.

"Lotts?" Vraag ik.

"Hier!" Hoor ik haar roepen vanuit haar badkamer.

"Waarom ben je zo vroeg wakker??" Vraag ik lachend.

"Als jullie + papa en mama zo weg zijn moet ik van hun even beneden gaan zitten omdat er anders niemand thuis is snap je." Zegt ze terwijl ze haar haar borstelt.

"Oooo" Zeg ik, ze loopt naar me toe en geeft me een dikke knuffel.

"Nu moet ik afscheid nemen van mijn grote broer en mijn iets kleinere, jongere tweeling babytje." Zegt ze, we schieten beide in de lach. Dan komt Phoebe binnen.

"Wat doen jullie nou weer?" Vraagt ze slaperig terwijl wij aan het lachen zijn.

"Lachen, ga maar weer slapen prinsesje." zeg ik, Louis loopt op precies het goede moment de kamer in en neemt Phoebe mee naar haar kamer. Waardoor ik nog even tijd heb om alleen met Lottie te praten.

"Maar echt, doe alsjeblieft voorzichtig, maak het leuk met de jongens ze gaan je echt aardig vinden als je gewoon je eigen, mooie, schattige, lieve, kleine zelf blijft. Oké? en maak wat plezier, maak herinneringen die je nooit zult vergeten en geniet, deze kans ga je niet nog een x krijgen." Nu knik ik terwijl er een klein traantje over mijn wang gaat, ze maakt me altijd aan het huilen als ze deze lieve dingen tegen me zegt. Wij hebben een band die niets of niemand ooit kan breken.

Dan komt Louis de kamer weer inlopen en zegt dat we moeten gaan, we belanden met z'n 3en in een groepsknuffel en dan loopt Louis voor mij de deur uit, Lottie en ik er achteraan.

We lopen allemaal naar de voordeur, ik geef Lottie nog een laatste kus en knuffel en fluister wat in haar oor: "Lott, ik hou van je, je kan me altijd bellen voor wat dan ook, ook midden in de nacht, als ik boos op je ben, of jij op mij, ik zal je altijd helpen. Doei liefje, ik ga je missen."

Ze knuffelt me nog steviger en laat me daarna los.

Papa, mama, Louis en ik lopen de deur uit een gaan in de auto zitten. Het is inmiddels al 2.25 uur dus we zijn gewoon optijd, het is ongeveer 30 minuten rijden naar het vliegveld waar iedereen verzamelt. -behalve 5sos & de crew.-

- - 

Na 30 minuten komen we aan op het vliegveld en daar nemen we uitgebreid afscheid van papa en mama.

"Doei lieverds, maak plezier en geniet." zeggen ze nog huilend.

Heb ik dan toch een slechte keuze gemaakt? Mijn hele familie is aan het huilen omdat ik ook ineens weg ga. Maar al snel word ik uit die gedachte gehaald door Louis, hij komt achter me staan en geeft me een knuffel.

"Ons avontuur begint Livje, wie had gedacht dat ik na 3 jaar One Direction ook nog eens met mijn babyzusje mag touren? Let's start the Where We Are tour." Zegt hij zachtjes terwijl hij een arm om mijn schouders heen slaat en we samen naar een aparte ruimte lopen. We hebben ook een beveiliger bij ons, Paul volgensmij, toen we binnenkwamen werd er al meteen geschreeuwt door allemaal fans, ik heb mijn naam niet gehoord, maar dat vind in wel fijn ik hoef niet zo in de schijnwerpers te staan.

En wie wilt nou fan zijn van mij??

We komen aan bij de privé ruimte en Louis doet de deur open. We zien nog niemand zitten. We lopen door naar een soort bank die midden in de kamer staat, ik ga er op liggen, Louis komt naast me zitten en gaat met 1 hand door mijn haar en doet met de andere iets op zijn telefoon.

Ik val daardoor al snel in slaap.

- - - - 

Ik heb het hoofdstuk hiervoor uitgebreid naar 2 hoofdstukken omdat het anders echt veel te lang was x

30/8/'23