Çelişki [TOMARRY]

42."Bunu Harrison için yapıyordum."

Beni bu kadar mı özledin? Tom cevap verdi, Harrison bir sonraki cümle ortaya çıktığında kendi kendine sessizce güldü. Babanı buluşmalarımıza götürmek yeni bir şey.

Ne? Ailemle tanışacağın için gergin misin?

Çok açık ki, ya benden hoşlanmazlarsa?

Son zamanlarda yaptıkları konuşmaların çoğunun randevuya gidiyormuş gibi ya da deliler gibi aşıkmış gibi davranmasıyla sonuçlanması neredeyse korkutucuydu ama Harrison bu konularda şaka yapmanın ne kadar kolay olduğunu seviyordu. Ayrıca, kendisini ve Tom'u böyle davranırken gören arkadaşlarının vereceği tepkiyi sabırsızlıkla bekliyordu.

Endişelenme tatlım. Seni sevecekler.

Bu gergin duyguyu asla anlayamayacaksınız.

Annen ve baban öldüğü için mi?

Ah, çok uzak, onları taşla rahatlıkla karşılayabileceğinizi hatırlatmak isterim.

Sonra ne? Babanı nasıl öldürdüğünü duydun mu?

Eğlenceli gibi geliyor.

Harrison , çarpık beyninin bugüne kadar beni hâlâ şaşırttığını yazdı. Ama sana bu kadar deli gibi aşık olmamın nedenlerinden birinin öldürücü eğilimlerin olduğunu kabul etmeliyim.

Bu çok çılgınca, çünkü senin o kadar küçük ahlaki pusulana aşık oldum ki.

Birimizin küçük de olsa bir ahlak pusulasına sahip olması gerekiyor. Ve o kesinlikle sen olmayacaksın.

Gringotts'a ne kadar geç kalmam gerekiyor?

9 civarı mı? Bilmiyorum.

Tamam saat 9, senin için en iyi kıyafetlerimi giyeceğim.

Ciddi olup olmadığını anlayamıyorum.

O zaman görüşürüz Harrison.

Tom mu? Adam bir daha cevap vermedi, bu yüzden Harrison bunu, hayır, adamın ona gerçekten en iyi cübbesiyle gelip gelmeyeceğini söylemeyeceğine dair bir işaret olarak algıladı.

Fred ve George'u bulacağına karar vererek günlüğü bıraktı, odalarına girmenin kendisi için güvenli olacağını umuyordu.

Odalarına en son girdiğinde kıyafetlerinin her yerine yeni bir kaşıntı tozu bulaşmıştı, çalışmayı bırakmak saatler sürdü ve tüm zamanını derisini kaşıyarak geçirdi.

Eğlenceli olmamıştı ve Fred ile George günün geri kalanını Harrison'ın iki fare arkadaşı olarak geçirmişlerdi. Garip bir şekilde -ve aynı zamanda ne yazık ki- çocuklar bundan hoşlanıyor gibi görünüyordu, bu da Harrison'a bulaşmama konusunda ders almadıkları anlamına geliyordu. Bunun yerine bunu Harrison'dan şaka yaparken bu kadar korkmayı bırakmanın bir işareti olarak algıladılar ve onu daha fazla hedef almaya karar verdiler.

Bir dahaki sefere onları zindanlara kilitleyebilir, belki o zaman tekrar dururlar.

"Harrikinler!" Fred, "Son birkaç haftadır burada olduğunu fark etmemiştim" dedi.

"Dün sabahtan beri burada olduğumu biliyorsun, değil mi?" diye sordu ve George omuz silkti, "Seni fark etmedik."

"Ama yine de deney yapmak için üç gün boyunca kendimizi odalarımıza kilitledik. Bu yüzden eve gelmeni kaçırmış olabiliriz." Fred ekledi ve Harrison homurdandı, "Bu kulağa doğru geliyor."

"Peki karanlık şeytanın lordu nasıldı?" Sonra Fred sordu, Harrison omuz silkti, "İyi görünüyordu. Ancak Azkaban patlaması ikimizi de strese sokuyor."