Muhafızlar kafama çuval geçirmişti ve nereye gittiğimizi bilmiyordum.Bir kaç dakika sonra muhafızlardan biri:
—Geldik!!!
diye bağırdı.Sonra bağıran muhafız diğer muhafızı yanına çağırdı.Duyduğum kadarıyla beni ne yapacaklarını konuşuyorlardı.Kulağıma çalınan sözler şunlardı:
—Şimdi tehditkarı kraliçe Sun'a götürelim.Bakalım ne yapacak.
—Ne yapacağını bilemem ama ne isterse yapacağız.
Ve kapı açılma sesi duydum saraya giriyorduk.Gelmiştik.Kraliçe olduğunu tahmin ettiğim kadın:
—Onu şuradaki sandalyeye oturtup bağlayın ve dışarı çıkın.
—Ama kraliçem size zarar verebilir o bir tehditkar sizi yalnız bırakmasak?
—Ben kendi başımın çaresine bakabilirim.Gerisini bana bırakın.Hadi çıkın şimdi dışarı.
diyerek muhafızlara emretti.
Hep bir ağızdan:
—Peki kraliçem
dediler ve beni bağlayıp odadan çıktılar.
Kapının kapanma sesini duydum.
Ve o an kraliçe çuvalı kafamdan çıkardı.O an bana kızmasını beklerken kraliçe şaşkınlıkla ağzını açmış hayretler içinde bana bakıyordu ben de ona çünkü...
Kadının yüzü tıpatıp bana benziyordu benzemek ne demek ben aynı onun kopyasıydım.Resmen benim yetişkin halim gibiydi.Ve o an beklenmedik bir şey oldu...
Kraliçe bana:
—Kızım
deyip sarıldı!
Ben hala çok şaşkın olduğum için ne yapacağımı bilemeyerek ona sarıldım çünkü onunla iyi anlaşacağımızı seziyordum ve sezgilerim beni genellikle yanıltmazdı.
O an anca aklıma geldi sormak:
—Kızım mı?Siz benim annem olamazsınız benim bir ailem var zaten.
—Sen benim kızımsın bundan eminim bu zamana kadar en emin olduğum şey bu çünkü benim bir kızım vardı 3 yaşındayken kaçırıldı.Gezegenin her tarafını muhafızlarıma arattırdım ama hiçbir yerde onu bulamadım.Onu kaybetmeseydim senin yaşında olacaktı...
O yüzden kızımın sen olduğuna eminim.
Gerçekten şu an ne yapacağımı bilmiyordum.O yüzden sustum ve kraliçenin anlattıklarını dinlemeye başladım ama aklımda hala dönüp duruyordu sorular:
Onlar gerçek ailem değil miymiş?
Kraliçe cidden benim annem mi?
Beni 3 yaşındayken kim kaçırmış?
Bu gezegen neden hep tehlike altında?
Düşmanım kim?
Ateş gücüne sahip olan genç nerede?
Bu gezegeni nasıl kurtaracağım?
Dünya'yı nasıl buzlardan arındıracağım?
Ailem sandığım kişilere nasıl veda edeceğim?
Dünya'da mı kalacağım bu gezegende mi?
Ben gerçekten bir prenses miymişim?
Benim gerçek babam kim ve nerede?
Bu gezegende neler oluyor?
Aklım çok karışık o yüzden şu anlık sadece ilk 2 soruya akıl yürütüp cevap vereceğim düşüncelerim şunlar:
Kraliçeyi dinledikçe özellik olarak da bana benzediğini anlıyorum ve o kesinlikle benim annem hissediyorum ama daha yeni tanıştığım için ona alışana kadar anne demeyeceğim ama eski ailemi ve onlara arkadaşlarıma da yaptıklarımı unutmaya çalışayım şimdilik çünkü cevabını bulmam gereken bir sürü soru var daha.
Sonra o soruların cevabını kraliçeye sorup öğrenirim.Şimdilik kraliçenin diyeceklerine odaklanayım.
—April,gel sana şatoyu gezdireyim.
Adımı annem olduğu için bildi herhalde diyorum demek ki beni kaçıranlar adımı değiştirmemiş.
Ve o an bu sadece 2 tahta sandalye ve masadan oluşan küçük siyah bir kutu gibi olan kör ışıklı bu sorgu odasından çıktık.
—Şey kraliçem ben aslında şu an çok yorgunum bana yarın sarayı gezdirseniz?
Ben şu an güzel bir uyku çekmek istiyorum da.
—Sen nasıl istersen öyle olsun April sadece ne istediğini söylemen yeterli.
—Tamam kraliçem.
Ve benim odama gidiyorduk bende koridorları inceliyordum saray sandığımdan daha güzeldi çünkü her yer gümüştendi.Saray resmen beni yansıtıyordu.Saray çok büyük olduğu için odama en az 10 dakika sonra anca vardık.Hele şükür odama geldik.
Kraliçe:
—Burası sen bebekken kaçırılmasaydın kalacağın odaydı April.
Ve beni odamda yalnız bıraktı.Bana kızım diye değil de April diye hitap ettiğini fark ettim bende ona anne demiyorum huylarımız benzediği ve birbirimizi fazla tanımadığımız için böyle dediğine karar verdim o da ısındığı zaman bana kızım ben de ona anne derim ne de olsa.Biraz odamı inceledim her yer pespembeydi tam bir prenses odası sonra çok yorgun olduğum için yatağa uzandım yatak gerçekten çok rahattı sünger gibiydi içimden şu an tüm evrendeki en rahat kişi benim diye geçirmeden edemedim.Neyse şimdi asıl düşünmem gereken şeyi düşüneyim:
Çünkü şimdi sıra büyücünün dediği diğer şeylerin doğru olup olmadığını araştırmaktaydı ve ben bunları düşünürken yorgunluğuma yenik düşüp 5 dakika içinde uykuya daldım.
