Törende yaşadıklarımı nasıl anlatacağım bilmiyorum.Bu sefer merhaba demedim kusura bakmayın çünkü hala daha şoktayım.Neyse kaldığım yerden en ince ayrıntısına kadar anlatayım.
Her şey şöyle oldu:
Hemen ailecek(annem,babam ve ben)yola çıktık.Her zamanki gibi tam zamanında oradaydık.Söylediğim gibi Lale'yle sohbet etmeye başladık.Can hala gelmemişti.Kaş göz işaretleriyle onun nerede olduğunu sordum.Lale onun gelmediğini ama kesinlikle kendi mezuniyet partisini kaçırmayacağını fısıldadı.
Tam o sırada(iyi insan lafın üstüne gelirmiş)Can geldi ve...
Yanında Ela vardı!?
Ela kim diye sorarsanız söyleyeyim benim sınıftaki en büyük düşmanım.Hiç anlaşamıyoruz daha doğrusu ben onla geçinmeye çalışıyorum o benle geçinemiyor.O yüzden öğretmenler eşleşmeli proje ödevleri verdikleri zaman dikkat edip bizi birlikte eşleştirmiyor.
Sebebi:
En son biz eşleştiğimizde felaketle sonuçlandı.Öğretmenimiz bize en önemli projeyi vermişti(yanardağ maketi yapmak ama ateş püsküreninden)Ela ben nasıl maket yapılır bilmiyorum dedi ve tüm maketi bana yaptırttı(sanki ben maket nasıl yapılır önceden biliyormuşum gibi)o gün geldi çattı görevimiz başka okullardan gelen müdürlere projemizi tanıtmaktı.(Ben Ela'nın hain planını nasıl anlayamamışım)Müdürler gelince
—Arkadaşım bana bunu yaparken hiç yardım etmedi
—(Vay yılan)
—Ben tekbaşıma yaptım bu maketi bende nasıl yapılacağını bilmediğim için çok zorlandım ama yinede çok güzel oldu
(Dayanamayıp en sonunda patladım)
—Ne demek sen yaptın sen resmen kendi yaptığın şeyi ben yapmışım gibi gösteriyorsun lütfen bu kıza inanmayın bu kız yalancının teki
—Öylemi ben yalancıyım he?Ben sana gösteririm şimdi nasıl yalancı olunurmuş!
Müdürlerin önünde kavgaya tutuştuk işin içine kız tokatları girdi hem müdürlere rezil olduk hemde yanardağın nasıl patlayacağını gösteremeden elimiz çarptı ve maketimiz daha doğrusu haftalarca uğraştığım maketim 3 saniyede devrilip paramparça oldu
—Hah sen yapmışsın da ne olmuş hiç güzel yapamamışsın hemen parçalandı işte maket
—Sus artık Ela
Dedi öğretmen müdürlerden milyonlarca kez özür diledi ve bir daha bizi eşleştirmediler.
Neyse konumuza geri dönelim.
Ela ve Can pistin ortasına gidip dans etmeye başladılar.Tabii ben de o an resmen sinirden köpür köpür köpürüyordum.Neredeyse çizgi filmlerdeki gibi burnumdan ve kulaklarımdan duman çıkacaktı.
O an gözlerimi kapatıp "YETEEER" diye bağırdım.İçimden keşke herkesten kurtulabilsem diye 3 kere dua ettim.Gözlerimi açtığımda tören salonu buza dönmüştü!!!Şaka yapmıyorum gerçekten her yer buz olmuştu ve onlarla birlikte cidden HERKES!?
Ama donmuş gibi değilde buzdan oyulma heykeller gibi ve o an annemle babama baktım.Buzu hohlayarak ısıtıp eritmeye çalıştım ama buz çok kalın olduğu için bir kısmı bile erimiyordu bugün bayağı bir sıcak olmasına rağmen.Hiçbir şekilde eritemezdim bu buzu.
O an kendimi Karlar Kraliçesi filminin içinde gibi hissettim.Herkes heykele dönmüştü,tören salonu şu an buzdan bir saraydı ve bende kötü kalpli Karlar Kraliçesi...
Karlar Kraliçesi kendi elleriyle her şeyi buza çeviriyordu.O an elime baktım ve bütün bu buzlar BENİM ELİMDEN çıkmıştı.İçimden dua ettiğim zaman elimi masaya koyduğumu hatırladım ve dikkatli bakınca bütün bu saray oluşurken buzlar ilk bizim masamızdan oluşmaya başlıyordu.Yani kısacası benim SÜPER GÜÇLERİM vardı.Normalde olsa buna belki sevinirdim ama her şey donmuş ve ben ne yapacağımı bilemezken yapamazdım.Aklıma hemen bir fikir gelmeliydi şu an.
Peki şimdi ne yapmalıydım?
