BELKİ

BÖLÜM 17

O mermi birisine isabet etmişti.

Bir mermi bir canda alır veya bir iz de bırakır. Herşey kişiye ulaştığı an o an ki telaşı o anı telafi edemez.

Bedenden fışkıran kanı durdurmak veya durduramayıp o kişinin ölüme tanık olmak peki bunun mermisi var mıdır?

Öldürür mü o kişi can verirken hiç birşey yapamamak? Öldürür.

"Nesrin iyi misin?"

Kendime baktığımda o kurşun bana geleceği yerde Utku'ya isabet etmişti. Bana gelmemesi adına önüme geçmişti. Benim canım adına kendi canını ortaya koymuştu.

Utku'nun vurulmasıyla üzerime doğru bedeninin düşeceği sırada onu sıkıca tutarak başının yere çarpmamasını sağladım. Zemine hızla çöktük. Bacaklarımın üzerinde gözleri kapalı bir şekilde hareketsizce yatıyordu.

"Utku" dedim titrek bir nefesle "Utku... hayır Utku aç gözlerini" sarsmaya çalışsam da nafileydi.

Tekrar bir kurşun sesi duyuldu. O tarafa döndüğümde Kaya bizi korumak adına önümüze geçmesiyle hızla karşımızda ki olan adamı vurarak bizi koruma altına almıştı.

"Nesrin nefes alıyor mu?" Diyerek nefes nefese konuşmuştu. İki parmağımı şah damarına götürdüğüm de kalp atışlarını kontrol ettiğimde nabzını hissetmemle gözlerimi sevinçle kapattım.

Sonra ise başımı eğerek Utku'nun yüzüne yaklaştırdığımda nefes alış verişlerini hissedemiyordum.

"Ka-Kaya"

"Nefes almıyor." Korkuyla gözlerimi ona doğru kaldırarak "Kaya birşey yap... Kaya kardeşime birşey olmasın ne olur." Gözlerimi tekrar Utku'ya çevirdiğimde kanaması hala devam ediyordu.

Kalbine yakın taraftan vurulmuştu. Kadının tek temennisi yanılmamasıydı. Eğer kalbine denk gelmişse kurşun kendini asla affetmezdi. Affedemezdi.

"Utkum, bitanem dayan lütfen dayanmaya çalış." Sesi kendisine bile zor geliyordu.

"Ben sensiz yapamam. Yemin ederim yapamam Utku." Başını adamın göğsüne koyarak kalp atışını hissetmek istedi.

"Kaya ambulans nerde Kaya" boğazı düğümlenmiş bir halde çaresizce yerde kalakalmıştı.

"Kaya benim kardeşim ölüyor, Kaya ben hiç birşey yapamıyordum." Diyerek çaresizce bağırıyordu.

"Utku aç gözlerini yalvarırım."

Kadın o an ki stresten dolayımı bilinmez lakin adamın kalp atışlarını hissedemiyordu. "Hayır, hayır hayır olmaz hayır Utku"

"Ambulans nerede kaldı."

Kadın eline baktığında kandan kıpkırmızı olan eli daha çok canının acımasına sebep olmuştu.

"Nesrin" kadını defalarca dürtsede kadın sayıklayıp duruyordu. "Benim yüzümden... benim yüzümden oldu."

"Nesrin kendine gel" Kadın duymuyordu. "Hepsi benim suçum. Benim yüzümden hepsi benim suçum." Diyerek sadece sayıklıyordu.