Chasing The Sunset

CHAPTER 10

After umalis ng bisita ni mama bumaba ako agad.

“Ma?” Mahina kong tawag kay mama habang abala itong nag tirimpla ng kape sa kusina.

“Thaia anak? Oh bakit hindi ka pa nag bibihis?” Tanong niya sakin. “Pasaway ka talagang bata ka” dagdag pa niya.

“Ma, si papa po ba yun?” direcho kong tanong sakanya.

“If your asking by blood yes” walang pag dadalawang isip niyang sagot saakin. “Dugo lang niya ang ambag niya sa buhay mo, you don’t need him”dagdag pa niya habang hinahalo ang kape na tinitimpla niya. I hugged her tight.

“I love you ma” mahina kong bulong sakanya.

“Mahal na mahal kita Soliel ko” sambit niya habang pinupunasan ang mga luha niya and I hugged her even more tighter. She faced me and hold my face with her both hands.

“As long as I’m living hinding hindi ka niya makukuha sakin. Remember that I’m always here for you anak, we’ll face everything together…..” she said while wiping the tears that slowly falling into my cheeks. “I promise to give you the life I’ve promised to myself” dagdag pa niya.

“I’ll congratulate you ngayon pa lang for winning the election sa school niyo anak, know that I’m always proud of you My Thaia” she said while hugging me as tight as she can.

It’s all because of you mama, thank you for inspiring me to be a great leader and for being my strength to stand on what I think is right….

“I want you to be there when I was delivering my speech” I said while enjoying our moment.

“Of course my love kaya nga I cancelled my sched for next week e” sagot niya while brushing my hair using her fingers.

I smiled and thank her. A moment later there’s someone na nag doorbell.

“Rei Ann!” malakas na sigaw ni Tita Margot.

Shocks kasama niya kaya si Thunder??

I excused myself at nag dahilan na mag bibihis sa taas at agad naman akong umakyat.

“Bakit ko nga ba siya iniiwasan?” nag tataka kong tanong sa sarili ko habang pumipili ng damit na maisusuot. Makarinig ako ng mahinang kaluskos at hindi ko naman iyong pinansin. Kumuha nalang ako ng pantulog at agad naman ng nag bihis. Halos tumalon ang puso ko pag labas ko ay naka upo si Thunder sa kama ko. Naka gray na t-shirt at itim na pajama. Agad ko namang inilagaw sa likod ang mga kamay ko para itago ang palapusuhan ko.

“Ayan ang hindi umiiwas” samabit niya habang naka de kwatrong naka upo sa kama ko.

“Ginagawa mo dito?” tanong ko sabay I was sa tingin niya.

“Bakit ka umiiwas?” tanong niya habang naka tingin pa rin sakin.

“Sinasabi mo? Hindi ako umiiwas” depensa ko naman.

“that’s why you didn’t even response even once of any of my messages?” sambit niya na kalmado pa rin naman.

“Busy lang” palusot ko naman.

“Hindi lang kita kahapon nakilala sol” sagot naman niya habang nababa ang tingin sa mga kamay ko. “Are you hiding something from me Soliel?” tanong naman niya.

I laugh to distract him. “wala no, ano namang itatago ko sayo” sagot ko habang hindi pa rin maka galaw sa kinatatayuan ko . He stand up and walk towards me.

“Show me your arms” he commanded.

“I wanna see how much you needed me…. And I wasn’t even able to be here” dagdag pa niya.