Bazı Yalanlar

4.BÖLÜM:Mesajlar

Oturduğum yere daha çok yayılıp okuduğum kitabın sonra ki sayfasını çevirdim.

Parktan gelen çocuk sesleri daha çok artınca istemsiz bakışlarım o tarafa kaydı. Bağıra çağıra oynayan çocukları bir süre izledikten sonra kitabıma geri döndüm.

Bir kaç dakika sonra telefonuma art arda gelen mesajlar ile dikkatim tekrar dağıldı.

Ayracımı kaldığım sayfanın arasına koyup kitabımı kapattım ve yan tarafıma koydum.

Genelde bana mesaj atan kimse olmadığı için kimin olduğunu merak etmiştim.

Bilinmeyen Numara; Selam Yazel!

Nasıl konuşmaya başlasam bilemedim

Ve beni tanıdığından ya da hatırladığından emin değilim

Tanımadığımdan kesinlikle emindim. Çünkü tanıdığım kimse ikinci ismimi kullanmıyordu.

Yazel; Bana adını söylemezsen seni elbette tanımam.

Bilinmeyen Numara; Ah doğru

Kusuruma bakma heyecan yaptım biraz

Ben Aybora. Aynı sınıftayız

Hatırladın mı?

Yazel; Hatırlıyor gibiyim.

Yani sınıftaki kimseyi tanımıyorum ve isimlerini sorsan söyleyemem.

Ama sen şu hafif sarışın çocuksun değil mi?

Aybora; Evet! O benim

Şey için yazmıştım sana

Yazel; Ne için?

Aybora yazıyor...

Aybora çevrimiçi

Aybora; Ders notları için

Sınavlar yaklaşıyor ve ben kendi notlarımı kaybettim

Sınıfta da senden düzgün not tutan yok

Rica etsem fotoğraflarını atar mısın?

Yazel; Tabii atarım.

Ancak şu an dışarıdayım eve gidince hallederim.

Aybora; Tamamdır çok sağ ol

Birde nasılsın diye soracaktım

Okulda pek iyi gözükmüyordun

Yazel; Çok uyuyamamıştım ondandır.

Aybora; Sen öyle diyorsan

Aybora yazıyor...

Aybora çevrimiçi

Aybora yazıyor...

Yazel; Yarın okulda görüşürüz.

Yazel çevrimdışı (10:47)