"Hey," dedi bir ses. Keyfimin içine edeni merak ettiğim için gözlerimi açtım.
"Ne var?" Dedim karşımda bir erkek görmenin verdiği şaşkınlığı ele vermeden. İki eli cebinde biraz eğilmiş, yüzünde küçük gülümsemeyle bana bakıyordu.
"Sigarandan birkaç d...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
@ha.zel : Look like barbie, Smoke like marley.
Barın beni lüks görünümlü ama bir o kadar lüks mekana getirmişti. Daha öncesinde hiç gelmemiştim ve varlığından haberim olmamıştı. Okulun etrafındaki mekanların araştırmasını yapmıştım çünkü.
Etrafa göz gezdirdim rezerve ettiğimiz masaya otururken. Modern dizayn, koyu renk tercihi ve asıl ilgi çekici olan şey şarap rafıydı, tavana kadar uzanıyordu karşımdaki duvarda.
Oturmuş kadehte gelen elma suyumuza bakışlar atıyorduk. Şampanya kadehindeki sarı sıvı dışarıdan bakıldığında yanlış anlaşılmaya müsaitti. Ciddiyetim uzun sürmedi. Yüzüme yayılan gülümsemeyle başımı iki yana sallayıp bardağa parmağımı doladım. "Kendin gibi bir mekan seçmişsin Barın önünde herifi." Dedim.
Sözlerimle kahkaha attı ve bardağa uzandı. Havaya kaldırıp beklentiyle bana baktı. Yapmak istediği şeyi anlayıp ben de bardağımı onun gibi kaldırdım. "Sağlığımıza, özgürlüğümüze ve aramızdaki doğan bağa kaldırıyorum kadehi." Dedi ve tokuşturduk.
Bir tarafım onun bu laflarına sataşmak istedi. Ama hayır. Yine güzel anların katili olmak istemedim. Dilimi ısırdım. Romantik olamadığımı ikimiz de biliyorduk fakat ben susunca çok romantiktim aslında. Sadece bunu kimse bilmiyordu.
Aramızda sıcak sohbet başlamıştı. Yani Barın yine garip konularından birini açmıştı. Bu seferki reçel tarifi değildi, sabahki mekanda yediğimiz, tadı damağımda kalan sucuğun tarifiydi. El-kol hareketleriyle öyle içten bir anlatımı vardı ki hayranlıkla bakmamak elde değildi.
Siparişimiz biraz gecikiyordu çünkü mekan hiç boş değildi. Etrafa göz gezdirirken Barın sessizleşmişti. Yaşıyor mu hala diye ona döndüğümde telefonumu almış fotoğrafımı çekiyordu. "Hey?" Dedim merakla. Nerden çıkmıştı bu. Gülümseyerek kameraya baktım.
Çektiği fotoğraflarımı kaydırıp güzel olan bir kadrajı instagrama atmamı öne sürdü. Bu güzel günün hatrına karşı gelemedim. Paylaşmamla da beğeni ve yorumlar yağmaya başlamıştı çoktan.
"Melisa Döngel apk sürümüne benziyorsun." Diye başka bir yorumu da okuyunca birlikte kahkaha attık. Yorum yazan insanların hayal gücü öyle genişti ki, bazen hayran kalıyordum.
"Bak ama gerçekten biraz benziyorum." Demiştim. Yüzüme bir süre baktı sonra başını olumsuz anlamda salladı hızla.
"Bir kere Melisa Döngel'de sendeki güzellik yok. Estetik bir şeyler yaptıktan sonra zaten hiç benzemiyorsunuz." Dedi. "Senin berrak güzelliğin kimseyle kıyaslanamaz." Demesiyle zaten al al olan yanaklarımın daha da kızardığına emindim.
Sanırım bu derece tatlı utanç duygusunu ilk kez yaşıyordum. İltifat olsa da elim ayağıma dolanmıştı. Öncesinde bu tarz içten cümleleri pek duymamıştım. Barın bir ilkti.
