အချစ်တွေနဲ့ မိုးထားတဲ့ အိမ် {𝓒𝓸𝓶𝓹𝓵𝓮𝓽𝓮} - အခ်စ္ေတြနဲ႔ မိုးထားတဲ့ အိမ္

အခန္း (၃၁)

အခ်စ္ေတြနဲ႔ မိုးထားတဲ့ အိမ္
အခန္း (၃၁)
မိုင္းမိုင္

ေဆး႐ုံကုတင္ေလးေပၚတြင္ သက္ဦးဇင္ သတိေမ့ေမ်ာေနသည္မွာ ဒီေန႔ႏွင့္ဆို သုံးရက္ေတာင္ ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဆရာဝန္မ်ား၏ ခြဲစိတ္ကုသမႈ အခ်ိန္ကပ္သီးေလး ေအာင္ျမင္မႈေၾကာင့္ ပုံရိပ္ စိတ္အေမာေျပရပါ၏။ ေမာင္ လုံးဝ ျပန္မသက္သာမခ်င္း အလုပ္မသြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္မို႔ ရက္ရွည္ ေဆးခြင့္တင္လိုက္သည္။

တဘက္ေလးကို ေရအနည္းငယ္ စြတ္ကာ ေမာင့္ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေရဝတ္တိုက္ေပးလိုက္သည္။ ေမွးစင္းေနေသာ ေမာင့္ရဲ႕မ်က္ဝန္းညိဳညိဳေလးကို ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ပုံရိပ္ စိတ္ထဲ ဝမ္းနည္းလာရျပန္သည္။ ျဖည္းျဖည္းပုံမွန္ေလး အသက္ရႉေနျပန္ေတာ့လည္း တစ္မ်ိဳး စိတ္ခ်မ္းသာရပါေသးသည္။

ေမာင္၏ လက္ညိဳညိဳေလးကိုလည္း ႏူးညံ့စြာ ေရဝတ္တိုက္ေပးလိုက္သည္။ ေပ်ာ့ေခြေနေသာ ေမာင္၏လက္ကေလးသည္ အင္အားနည္းေနသည္မွာေတာ့အမွန္ပင္။

အလိုလိုေနရင္းကပင္ ဝမ္းနည္းအားငယ္မိသည့္စိတ္တို႔ေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းအတြင္း မ်က္ရည္မ်ား အိုင္ထြန္းလာသည္။ ထို႔ေနာက္ မ်က္ရည္စမ်ား လွ်ံက်ကာ ပါးျပင္ေလးကတစ္ဆင့္ ေမာင့္လက္ကေလးေပၚ ျဖဳတ္ကနဲ ေႂကြက်သြားေတာ့သည္။ ပုံရိပ္မ်က္ရည္ ခပ္ေႏြးေႏြးေလးသည္ ေမာင့္လက္ကေလး က်သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေမာင္၏ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ႐ုတ္တရတ္ လူးလြန႔္လႈပ္ခတ္လာေတာ့သည္။ လႈပ္ရွားေနသည့္ ေမာင့္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ပုံရိပ္ စိတ္မ်ား ေယာက္ယက္ခပ္စြာ ပ်ားပန္းခတ္လႈပ္ရွားလာေတာ့သည္။

" ေမာင္... ေမာင္ "

ထို႔ေနာက္ မ်က္လုံးေလးမ်ား ပြင့္ဟလာသည္။

" ေမာင္ သတိရလာၿပီလား။ ပုံရိပ္ရွိတယ္၊ ပုံရိပ္ ေမာင့္အနားရွိတယ္ေနာ္ "

အခန္းတံခါးဘုေလး လည္ကာ တံခါးေလးပြင့္လာသည္။ အေမျမ ပုံရိပ္အတြက္ ေန႔လည္စာ ထမင္းခ်ိဳင့္ေလး ယူလာျခင္းျဖစ္ပါ၏။

" အေမျမေရ၊ ေမာင္ သတိရလာၿပီ။ ဒီမွာ ခဏ ထိုင္ေပးဦးေနာ္၊ သား ဆရာဝန္ သြားေခၚလိုက္ဦးမယ္ "