အချစ်တွေနဲ့ မိုးထားတဲ့ အိမ် {𝓒𝓸𝓶𝓹𝓵𝓮𝓽𝓮} - အခ်စ္ေတြနဲ႔ မိုးထားတဲ့ အိမ္

အခန္း (၂၀)

အခ်စ္ေတြနဲ႔ မိုးထားတဲ့ အိမ္
အခန္း (၂၀)
မိုင္းမိုင္

" ပုံရိပ္ အဆင္ေျပရဲ႕လား "

ခမ္းနားစက္ရွိန္ ပုံရိပ္ ပခုံးေလးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ တိုးလ်စြာ ေမးလိုက္သည္။

" ရပါတယ္ အဆင္ေျပတယ္ "

ႏြမ္းေဖ်ာ့စြာ ရွိေနသည့္ ပုံရိပ္ ခႏၶာကိုယ္ေလးသည္ ယိုင္‌‌လဲေတာ့မည့္ဟန္။ ထို႔ေနာက္ ထိုင္ခုံမွာပင္ ျပန္ထိုင္ကာ သက္ျပင္းေမာေလးကို ေလးတြဲစြာ ခ်လိုက္သည္။

" ပုံရိပ္...ကိုယ့္ေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္ၾကား နားလည္မႈလြဲသြားရင္ ကိုယ္ကပဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္ "

ရီေဝသည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ ကိုစက္ရွိန္သည္ အားတုံ႔ အားနာျဖစ္ေနဟန္။ မ်က္ဝန္းထဲတြင္ေတာ့ အခ်စ္ရိပ္မ်ား ရည္စို႐ႊန္းလဲ့စြာျဖင့္။

" ကိုစက္ရွိန္ နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ၾကားမွာ ခိုင္မာတဲ့ ေဆြးေႏြးမႈ တစ္ခုေတာ့ လုပ္ရတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕ "

ခမ္းနားစက္ရွိန္သည္ တိပစြာရွိေနသည့္ မ်က္ခုံးတန္းတန္းႏွစ္ခုကို ပင့္တင္ကာ မ်က္ဝန္းမ်ားသည္ မ်က္ရည္ၾကည္မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႕သီလ်က္ရွိသည္။။

" ကိုယ္ နားေထာင္ေနပါတယ္ "

တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ ေလသံေအးေအးႏွင့္သာ တုံ႔ျပန္လိုက္ပါ၏။

" ကိုစက္ရွိန္..."

ခမ္းနားစက္ရွိန္၏ ေယာက်ၤားပီသစြာ ရွိေနသည့္ မ်က္ႏွာက်ႏွင့္ မလိုက္ဖက္စြာပင္ မ်က္ဝန္းမ်ားသည္ေတာ့ ေဖ်ာ့ေတာ့စြာ ရွိေနသည္။ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံလိုက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ခမ္းနားစက္ရွိန္၏ အခ်စ္စြမ္းအားမ်ားကိုပင္ ျပည့္လွ်ံစြာ ခံစားရမိပါ၏။

" ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာေလ ‌ငယ္ငယ္ကတည္းက မိသားစုဆိုတာ မရွိခဲ့ဘူး။ ‌မိဘအရင္းေတြရဲ႕ ေႏြးေထြးယုယမႈဆိုတာလည္း ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာ ႏိုးတဝက္ အိပ္မက္မွာေတာင္ မရွိခဲ့ဘူး။ ကိုစက္ရွိန္ သိလား... ေမတၱာငတ္ခဲ့ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဘဝမွာ အေမျမၿပီးရင္ ေမာင္က အေဖလို၊ အကိုလို၊ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းစရာမလိုေအာင္ကို ပိုပိုလွ်ံလွ်ံ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာေပးခဲ့တဲ့သူပဲ..."