Gia's POV
Nakarating ako sa burol kung saan sinabi niyang mag uusap kami.
"Hey, you're here. You actually came."
Lumingon ako. "Pwede na makinig ka lang muna sa 'kin?" Tanong ko, tumango siya.
Huminga ako ng malalim. "Rome, gusto ko lang sabihin na sorry, sorry kasi binitawan kita ng ganoon lang."
Pumatak na ang luha sa aking pisngi, tumungo ako. "Sorry, kasi hindi ko naappreciate ang ginawa mo para sa akin ang pangangamusta mo. Sorry."
"Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at nakipaghiwalay ako. Sorry nasaktan kita, hindi ko man lang naisip na nandoon para sa 'kin kahit mahirap."
"Sorry, Rome. Sorry." Sabi ko, naramdaman ko ang pagyakap niya sa akin.
Lalong bumuhos ang luha ko ng ako ay kanyang yakapin. "Matagal na kitang pinatawad, Gia."
"Sana maaari ulit tayo mag umpisa." Saad ko.
: )
