Gia's POV
Bumuhos ang luha ko ng mabasa ang message ni Rome. "Hindi, hindi ko dapat siya binitawan ng ganoon." Umiiyak kong saad.
Hindi ko man lang naisip na kamustahin siya, sa halip ay itinuring ko siyang abala.
Nagpadalos-dalos ako sa desisyon ko.
"Ang tanga-tanga mo, Geianna!" Sabi ko sa sarili.
"Bakit ba ako nakipaghiwalay? Ang bobo!"
Nilunod ko ang sarili ko sa pag aaral, masyado kong inisip ang sarili ko. Naging makasarili ako, nasaktan ko ang taong umintindi sa akin, ang taonh hindi ako iniwan, ang taong mahal ko. Si Rome.
Sana pwedeng bumalik para itama ang ginawa ko, pero hindi na pwede.
Nasaktan ko na ang mahal ko. Nasaktan ko na siya.
: (
