ဂျောင်ဝူးတို့မားစီမှာတစ်ပါတ်လောက်
နေရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြသည်...
ကျောင်းစာတွေကိုတော့နောက်မှရှီဟိုစီ
ကပြန်ကူးတော့မည်....
အခုလိုကိုယ့်အိမ်မှာအားရပါးရနားရတာ
ကောင်းလိုက်တာတိုက်ခန်းမှာနေရတဲ့
ခံစားချက်နဲ့လုံးဝမှတူမနေဘူး...
ဒေါက်...ဒေါက်
"ဂျောင်ဝူး...သားထတော့မနက်စာ
ထစားတော့"
"ဟုတ်မား!..."
ဂျောင်ဝူးဇိမ်ခံနေပေမဲ့မားကလာခေါ်နေ
ပြီမို့အိပ်ယာကနေရုန်းထလိုက်တော့
သည်...
ရုတ်တရက်သူ့ဘေးကိုကြည့်လိုက်ပြီးရီ
လိုက်မိသည်.....
ဆေးရုံမှာရှိနေတဲ့အတောအတွင်းမှာ
ကောသူနဲ့ရူတိုနဲ့အတူအိပ်ခဲ့ရတာမို့
အခုဘေးမှာလွတ်နေတော့တစ်ခုခု
လိုနေသလိုပင်...
ညကသူနဲ့တစ်ခန်းနေရအောင်တောင်းဆို
နေတဲ့ရူတိုပုံစံကိုပြန်တွေးမိရင်းရီမိသွား
သည်...
မားကလဲလုံးဝခွင့်မပြုခဲ့ပေနောက်ဆုံး
တော့ရူတိုကပဲအလျော့ပေးပြီးအခန်း
သက်သက်စီအိပ်လိုက်ရတော့သည်...
"သားရေ...ကြာမနေနဲ့!!..."
မားရဲ့အသံကြောင့်ဂျောင်ဝူးအတွေးတွေ
ကိုရပ်ပြီးမျက်နှာသစ်ရန်ရေချိုးခန်းထဲ
ဝင်လိုက်တော့သည်....
....................................
ဂျောင်ဝူးဆင်းလာတော့မီးဖိုခန်းထဲမှာ
မားနဲ့အတူမနက်စာကူပြင်နေတဲ့ရူတို
ကိုတွေ့လိုက်ရသည်...
"အချစ်...အဲဂျောင်ဝူးလာပြီလား"
အချစ်လို့ခေါ်ရာကနေမားရဲ့မျက်စောင်း
ကြောင့်ရူတိုအမြန်ပြင်ခေါ်လိုက်သည်...
ယောက္ခမစိတ်ဆိုးမှာသူမလိုလားပေ...
"အင်း..."
ဂျောင်ဝူးရီချင်စိတ်ကိုထိန်းပြီးဖြေလိုက်
သည်...
ထို့နောက်မနက်စာတိတ်တဆိတ်စားပြီး
ရူတိုနဲ့မားကပန်းကန်တွေသိမ်းနေကာ
ဂျောင်ဝူးကဧည့်ခန်းထဲမှာTVထိုင်ကြည့်
နေလိုက်သည်....
စိတ်ကူးပေါက်ရာလိုင်းတွေလျှောက်
ပြောင်းနေရင်းစိတ်ဝင်စားစရာသတင်း
တစ်ခုတွေ့လိုက်ရတော့သည်...
YOU ARE READING
ကျောင်းတော်ရဲ့ရုပ်ဆိုးလေးကWatanabeမျိုးရိုးတဲ့
Fanfictionပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးနဲ့school life လေး ဒရမ်မာလဲပါချင်ပါမှာပေါ့ ဟဲဟဲ😂😁 ဖတ်ပေးကြပါအုံးနော် အမှားပါရင်နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးပါ🤎
