နှစ်ပါတ်ကျော်ဆိုတဲ့အချိန်အတွင်းမှာ
တော်တော်များများပြောင်းလဲသွား
ခဲ့သည်...
ချစ်သူဖြစ်ပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းရူတိုက
သိသိသာသာကိုချုပ်ခြယ်လာသည်
"ရူတိုရား...လုပ်ပါနော်မင်းကလဲ
ငါခါတိုင်းလဲသွားနေကြပဲကို"
"မရဘူးလို့ကိုယ်ပြောပြီးပြီလေ"
"ဟာ...မင်းဟာကမဟုတ်တော့ဘူး
ဟိုမသွားရဒါမစားနဲ့စိတ်ကုန်လာပြီ"
"ကျစ်...တစ်ခြားဟာတောင်းဆိုကြည့်
ဒါတော့ကိုယ်မလိုက်လျောနိုင်ဘူး"
ဂျောင်ဝူးစိတ်ညစ်သွားသည်
clubမသွားရတာကြာလို့သွားချင်
ပါတယ်ဆိုရည်းစားထားမိတာမှား
ပြီလားမသိတော့ဘူး
"တော်ပြီငါရည်းစားတစ်ရက်မထား
တော့ဘူး"
"အဟက်...သဘောပါဗျာ"
ဒါမျိုးကဂျောင်ဝူးစိတ်ဆိုးရင်လုပ်
နေကြပေတစ်ခါကစိတ်ဆိုးပြီး
မချစ်ချင်တော့ဘူးပြောလိုက်တာကို
ရူတိုကခုံတွေရိုက်ချိုးနံရံကိုလက်သီး
နဲ့ထိုးကတည်းကစိတ်ကောက်ချင်ရင်
တောင်အဲ့လိုနောက်ထပ်မပြောရဲ
တော့ပေ....
ဒီစိတ်ကောက်နည်းကကျအဆင်ပြေ
သည်ဒီလိုတစ်ခါစိတ်ကောက်ရင်
ရူတိုကချော့တဲ့အနေနဲ့supriseတစ်ခု
ခုလုပ်ပေးသည်အဲ့အချိန်ဆိုဂျောင်ဝူး
ရင်ခုန်ပြီးအမြဲပျော်ရတာပဲပင်....
"ပြောပြီးသားနော်တစ်ရက်ငါကရည်း
စားမရှိဘူးမင်းကိုလဲငါမသိဘူး"
"အင်း.."
ရူတိုကဂျောင်ဝူးခေါင်းလေးကိုခပ်ဖွဖွ
ပွတ်ပေးရင်းဆိုလာသည်...
"ဂျောင်ဝူး...ဒါဆိုကိုယ်ကအစပြန်လိုက်
မယ်နော်"
"သဘောပဲ..."
ဆောင့်အောင့်ဖြေပြီးထွက်သွားတဲ့
ဂျောင်ဝူးကိုကြည့်ပြီးရူတိုသဘောကျ
စွာရီလိုက်မိသည်...
"ဂျောင်ဝူး..မင်းရူတိုနဲ့စိတ်ကောက်
လာပြန်ပြီလား"
"ဟုတ်တယ်..ငါသွားချင်တာပေး
မသွားလို့"
"မင်းကလဲလေမချစ်တာလဲမဟုတ်
ပဲအရမ်းဆိုးမနေနဲ့ဟိုကပစ်သွားမှဖြင့်"
YOU ARE READING
ကျောင်းတော်ရဲ့ရုပ်ဆိုးလေးကWatanabeမျိုးရိုးတဲ့
Fanfictionပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးနဲ့school life လေး ဒရမ်မာလဲပါချင်ပါမှာပေါ့ ဟဲဟဲ😂😁 ဖတ်ပေးကြပါအုံးနော် အမှားပါရင်နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးပါ🤎
