ဂျောင်ဝူးပုံမှန်လိုပဲအိပ်ယာထ
နောက်ကျတယ်ဒါပေမဲ့ခုနောက်
ပိုင်းတော့မနက်စာအတွက်မပူရတော့ပါ...
"ဂျောင်ဝူး...လာပြီလား"
ရူတိုအမေးကိုဂျောင်ဝူးမဖြေနိုင်
သေးပဲရူတိုဘေးဝင်ထိုင်လိုက်
သည်
"ဟူးးး....ပြေးလာရတာမော
ရတဲ့ထဲ''
ဂျောင်းဝူးမောတယ်ပြောတော့
ရူတိုကအလိုက်သိစွာလွယ်အိပ်
ထဲကချောကလပ်နို့ဘူးလေးကို
တယုတယထုတ်ပေးလာသည်
ပိုက်လေးကိုယ်တိုင်တပ်ပေးဖို့က
လဲမမေ့
ဂျောင်ဝူးနို့ဘူးအေးအေးလေးသောက်
ပြီးအမောဖြေလိုက်ပြီးနောက်
''ရူတိုငါ့ဖို့မနက်စာယူခဲ့တယ်မလား"
"အင်း"
"ငါမှာလိုက်တာတွေပဲမလား"
"အင်း"
"အိုင့်ယားးးအဲ့ဒါကြောင့်မင်း
ကိုချစ်နေရတာ"
ဂျောင်ဝူးကရူတိုပါးကိုဆွဲပြီး
စနောက်နေလိုက်သည်
ရူတိုကတော့ရင်တွေခုန်လို့
ဂျောင်ဝူးကတော့သူစားချင်တာ
တွေစားပြီးပျော်နေတော့သည်
"ဂျောင်ဝူး...."
"အဟွတ်!!"
ရှီဟိုခေါ်သံကြောင့်ဂျောင်ဝူး
အစားနင်သွားတော့ရူတိုကရေဘူး
လေးဖွင့်ပေးလာသည်
ဂျောင်ဝူးရေအမြန်သောက်လိုက်ပြီး
"သေမလိုခေါ်နေတာငါအသက်ထွက်
တော့မယ် မင်းကြောင့်"
"sorryပါသူငယ်ချင်းရယ်
မင်းဟိုသတင်းကြားပြီးပြီလား"
"ဘာသတင်းလဲဘာတွေကြားလာ
ပြန်ပြီလဲ"
"ငါတို့ကန်တင်းကဟင်းချက်တဲ့
အပျိုကြီးလေယောက်ျားရသွားပြီ
တဲ့သူ့ယောက်ျားကနယ်ကမို့
နယ်လိုက်သွားတော့မှာတဲ့"
"ဘာ!!"
"ဟုတ်တယ်ဟငါတို့တော့
နေ့လည်စာပါငတ်တော့မယ်"
"မဖြစ်ဘူးလေကန်တင်းမှာအပျိုကြီး
ပဲဟင်းချက်ကောင်းတာကို..ဗြဲ...."
ဂျောင်ဝူးတကယ်စိတ်ညစ်တာပင်
သူလိုနယ်ကလာသူတွေအတွက်ကတော့
အရေးကြီးဆုံးကကျောင်းကန်တင်းက
အစားစားကောင်းဖို့ပင်ဖြစ်သည်
YOU ARE READING
ကျောင်းတော်ရဲ့ရုပ်ဆိုးလေးကWatanabeမျိုးရိုးတဲ့
Fanfictionပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးနဲ့school life လေး ဒရမ်မာလဲပါချင်ပါမှာပေါ့ ဟဲဟဲ😂😁 ဖတ်ပေးကြပါအုံးနော် အမှားပါရင်နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးပါ🤎
