THE PHOTOGRAPH // MICHAEL CLIFFORD

1. flat

'Loving can hurt
Loving can hurt sometimes'

Ik wordt wakker van het krakende geluid van voetstappen op de houten vloer. Ik open mijn ogen voorzichtig en zie een streep licht onder de deur door komen. Ook de kamer is al gevuld met heldere zonnestralen die door de donker roze gordijnen de kamer binnenstromen. Met een zachte grom draai ik me om en bots ik tegen een ander lichaam dat in mijn dubbelbed ligt. Ik til de limoenkleurige lakens op en glimlach als ik de lichtblonde haren zie. Ik druk een kus op zijn wang en schud hem wakker. "Finn, je moet opstaan. Het is al negen uur." Met een nors gezicht opent hij zijn zilver blauwe kijkers. "Nee, knuffelen." Zegt hij en hij trekt me naar zich toe. Ik stribbel tegen en begin hem te kietelen waardoor hij me loslaat. "Kom op Finn, Charlie wacht waarschijnlijk al op je." Even voor de duidelijkheid: Finn en ik zijn niet samen. En Charlie is Finns vriendin. "Vind Charlie het niet erg dat je hier bleef slapen vannacht. Ik kon je echt niet zo naar huis laten gaan. Alsof hij het nu pas beseft wrijft hij over zijn slapen. Hij moet barstende koppijn hebben. Gisteren was er een feestje op een kot van een vriend en hij had nogal wat op. Ik zucht als hij zich weer tussen de lakens laat vallen. "Nee, ze weet dat je mijn beste vriendin bent en er enkel voor zorgt dat ik niet doodga." Ik grinnik en loop de kamer uit naar ons mini keukentje. Daar staat Margot pannenkoeken te bakken. Het zullen waarschijnlijk wel haar voetstappen geweest zijn die als mijn wekker hebben gediend.

Oh ja, even vergeten. Welkom in de flat. Ik leef al een halfjaar hier met Margot en Celien. Ja het is de flat die Luke voor Celien heeft gekocht. Ik wilde eerst niet, maar ze stond erop dat wij bij haar zouden komen wonen. Het is niets voor haar om alleen te zijn. Na heel lang zagen heb ik uiteindelijk ingestemd en nu leven we hier als een kleine familie. Dit appartementje heeft drie slaapkamers, een keuken, een badkamer en een kleine woonkamer. Het is fantastisch.

"Ook een pannenkoek?" Vraagt Margot als ze me ziet. Vrolijk knik ik van ja en vraag er ook één voor Finn. Ze rolt met haar ogen. "Volgens mij slaapt die jongen meer hier dan thuis." Dat is niet waar. Hij blijft soms eens slapen, maar alleen als hij te dronken is of als we een gezellig nachtje filmmarathon houden. Ik geef Margot een kus op haar wang en loop met een bord met twee pannenkoeken en een glas met een aspirine in terug naar mijn kamer.

Ik ga op de rand van het bed zitten en overhandig de spullen aan Finn. "Je moet sneller eten en drinken. Je hebt om negen uur dertig met Charlie afgesproken om te gaan eten. Ik ben je persoonlijke agenda niet!" Hij grinnikt en speelt het eten en drinken binnen. Snel kleed hij zich aan. "Dat ben je toch wel lieverd." Zegt hij en hij drukt een kus op mijn wang voor hij wegrent. Vanuit mijn kamer hoor ik hem Margot bedanken voor de pannenkoeken. Een enorme glimlach vormt zich om mijn lippen. Ik ben zo blij dat hij een meisje heeft gevonden dat perfect is voor hem. Charlie is beeldschoon ze heeft halflang lichtbruin haar en haar ogen zijn zo blauw als de lucht. Finn leerde haar een paar maanden terug kennen in de McDonalds en ze is fantastisch. Een van de liefste meisjes die ik ooit heb ontmoet. Alleen denk ik dat ze soms wat te naïef is.

Mijn ogen dwalen rond in mijn knusse kamertje. Ik heb de muren een lichtgroene kleur gegeven en tegen de verste muur staat een bureautje. Ik heb een raam dat uitkijkt op het park hier vlak tegenover. Een ladekast waarin ik mijn kleren bewaar staat naast de deur geschoven en erboven hangt een spiegel. Één muur hangt volledig volgeplakt met foto's. Van mij, van vrienden, van familie en zelfs enkele van 5sos. Een steek gaat door mijn hart en mijn hand gaat automatisch naar de ketting rond mijn nek. Het doet er niet toe hoe dingen geëindigd zijn tussen mij en Michael. De andere jongens blijven nog altijd mijn vrienden. Ik pak het bord dat Finn heeft laten liggen en eet mijn pannenkoek op.

Ik sta samen met Celien de afwas te doen als ik een berichtje krijg. Snel open ik het en zie dat het Eliana is.

Eliana:
Morgen na schooltijd koffie gaan drinken? X

Eliana is een vriendin van op school. Ik zit nu al zes maanden op de universiteit waar ik journalistiek volg en geschiedenis. Ik en Eliana zitten samen in journalistiek dus zo hebben we elkaar leren kennen. Ze is een prachtig meisje met lange donkere haren en ogen die bijna zwart leken. Haar huid had een lichte karamelkleur en ze volgde de mode op haar eigen zorgeloze manier. Ik stuurde snel een bericht dat het oké was toen ik iemand luidruchtig de deur open hoorde doen. Een glimlach verscheen op mijn mond en ik haal een hand door mijn knobbelige lichtbruine krullen.

"Waar is mijn prinses?" Hoor ik de jongen zeggen die onze flat komt binnengewandeld met een grommende Margot achter zich. Hij komt naar me toe en tilt me op zoals een bruidegom zijn bruid zou optillen en draait een toertje in het rond. De jongen heeft grijze ogen en mosterdblond haar. Hij is gespierd, dat kan je zien wanneer hij iets optilt. Je ziet zijn spieren zich spannen onder zijn huid. Een schattige grijns verschijnt en hij trekt me dichter naar zich toe. "Ugh, alsjeblieft niet hier." Gromt Margot en ze haalt een fles melk uit de koelkast. "Geen probleem." Zegt de jongen en met een laatste knipoog draagt hij me naar mijn kamer. "En heb je me gemist?" Zegt hij zacht. Ik straal en knik naar hem. " Wel, ik jou meer." Fluistert hij voor hij voorover buigt en me kust.

Dames en heren,mijn vriendje Zeno.

----------------------------------------------

De eerste hoofdstukken zal er niet heel veel 5sos te vinden zijn maar geen paniek! Ze komen eraan. Dankje om dit derde (en laatste) deel van de sweet dreams trilogie te lezen. Ik hou van jullie, veel liefde.

Comment wat je ervan denkt, vote als je het leuk vind. Bye