Unicode
" မြို့စားဝမ် ကျဝောာ်အထင်တော့ ဒါက နည်းလမ်းကောင်းမဟုတ်ဘူးထင်တယ် သမိုင်းမှာ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျန်ခဲ့ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "
" အစကတည်းက နာမည်ဆိုးနဲ့ပဲလေ "
" အမ် "
" မြို့စားနေရာက စာတတ်ပေတတ်ရုံနဲ့ အလွယ်တကူရနိုင်တယ်လို့ မင်းထင်လား
နောက်ခံအသိုင်းဝိုင်းလည်း လိုတယ် "
" အာ ဆက်မပြောပါနဲ့တော့ ကျတော် သိပြီ "
" အင်း "
" 2နှစ်တောင် ကျော်သွားပြီပဲ "
" အင်း "
" သူသတင်းရော "
" တစ်စွန်းတစ်စတော့ ပြန်ကြားရပြီ "
" ဝမ်းသာစရာပဲ "
" အင်း "
" အဲ့ဒါဆို မြို့စားနေရာကနေ ဘာလို့ဖြုတ်မချကြသေးတာလဲနော် "
" လိုချင်တာရှိသေးလို့လေ ထားလိုက် ငါလည်း ပိုင်ဆိုင်စရာ ဘာမှမကျန်တော့ဘူး "
အိမ်တော်ရဲ့အစေခံများများကလည်း ဟိုမိန်းမရဲ့ဆူပူသံတွေကို နားငြီးမခံနိုင်တာကြောင့် အလုပ်ထွက်ကုန်ကြသည် ။ အခုလောလောဆယ်မှာ အိမ်တော်ထိန်းနဲ့မြို့စားဝမ်ရယ် ဖန်းရယ် လျှန်းရယ်သာ ရှိကြသည် ။ လျှန်းကဝောာ့
အပျော်မက္တာကြောင့် တစ်ခါတစ်လေ
ယောင်္ကျားလေးတွေကို တစ်ပတ်တစ်ခါ တစ်လတစ်ခါ ဖြစ်ဖြစ် အပျော်ရှာလေ ရှိသည် ။
ဝမ်ရိပေါ်ရှေ့လည်း မရှောင်ပေ ။
သူမကိုယ်ဝန်ကတော့ ပျက်ကျသွားသည် ။
ကလေးအတွက် စိတ်မကောင်းပေမယ့် လူကိုတော့ ဘယ်သူမှ မသနားကြပါ ။
ရိရှောင်းကတော့ Kevinရယ်မင်းသမီးနဲ့ပဲ အနေများတာကြောင့် အိမ်သိပ်မပြန်တော့ပေ ။
" မြို့စားဝမ်ရိပေါ်အတွက် စိတ်မကောင်းပါဘူး "
" .......... "
///
" ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ မင်းက "
" ကျတော် မသိဘူး "
အဖြူရောင်အရိပ်က ဝမ်ရိပေါ်ဘေးနားထိုင်သည် ။ ဝမ်ရိပေါ် အဲ့အရိပ်ကို ထိချင်တယ် ။ ဒါပေမယ့် သူထိလိုက်ရင်လည်း ပျောက်ကွယ်သွားမှာ ။
YOU ARE READING
ᴅᴜᴋᴇ ( ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇ )
Fanfiction𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐈𝐬 𝐎𝐩𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐁𝐮𝐭 𝐒𝐞𝐥𝐟 𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐈𝐬 𝐍𝐞𝐜𝐬𝐬𝐢𝐭𝐲 𝐓𝐡𝐢𝐬 𝐈𝐬 𝐘𝐢𝐙𝐡𝐚𝐧 𝐅𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐒𝐨 𝐔 𝐫𝐞𝐚𝐝 𝐈𝐭
